Zdj�cie1884

'ypowyelt dla każdrg»» mirtu, ,|r*f ląr»ł»k* doskonałą n,_mi, gj| _|tłH .... «* .    fWspctfrrdnto ltit> p_t»<b«n lńio nawiązują d»> klórrgrd * tyvl,Jag-J'

htl tło    razem konkittnr utudła rożnych olisaarńw życia Codrksfinegn *awan»

,v tyin nunit* 1ViteilMva«f główne tezy trzech teorii ^w wykładni ich czołowych _Xvi, »*|, Alfreda Schulza. Harolda CJsrfinkela i F.rvinga CiofTmans.

FENOMENOLOGIA SPOŁECZNA

Alftrd S» h%ir/ (1S99-I9J9), Austriak * jHxh.xlzotua, który prawic całe życic zawodowe spędził w 1 FSA. jr*t uważany aa croł.mego przedstawiciela socjologii fcnomcnolrłgicz-nrj Jego pra.c są próbą syntezy filozoficznych koncepcji Edmunda Husscrla * zocjolo. gtt zną lenią Makia Webera Od •drugiej socjologii” Wcliera czerpie tezę o fundamentalnej mli działań ludzkich w knnstytiM oraniu społeczeństwa. „Zawsze możemy odwalić się do •zapomnianego bohatera- nauk społecznych, jednostki działającej w kwiecie 8 po-In *nvm. któisti dntlinia i w /uta łr-.* u podstaw całego systemu (Schutz, 1970' 269). Cenfrałnym obiektem mzwazan staw -•-*« zccpnięta od Husscrla idea „świata życia*, lenni aiannwi teren sinuluth ludzku h doświadczeń. Swoimi działaniami ludzie kon-Htituuią świat rycia, h b działania «ą kn temu światu zorientowane, a także stanowi on oKtateccny test etekrywmóci iimim „Wui /y ^{1 u} ‘«hI/ icnncgo to zarazem scena i przedmiot naszych działań i interake n .    » IVn ujemy i funkcjonujemy nic tylko w obrębie,

ale i wobec tego świata Nawe rv* hi , *rlm* - kiiwMetyczne, lokomocyjne, operacyjne •ą ukierunkowane do wnętrza tego świata, modyfikując czy zmieniając jego przedmioty i ich wzajemne rełacte" < Schutz. 1970: 71). Jak objaśnia prostszym językiem edytor |trac St hunea: „świat rycia to, nępreacię, cała dziedzina codziennych doświadczeń, orientacji i działań, poprzez które jednostki realizują swoje sprawy i interesy, posługując się przedmiotami, nawiązując relacje z innymi ludźmi, podejmując plany i doprowadzając * do teb realizacji" (Wagner, 1970: 14—15)-

Każda jodmaaki konstruuje swój własny świat życia. Jego kształt wyznaczają trzy czynniki. IV> pierwsze, okoliczności sytuacyjne, które jednostka rozpoznaje jako determinanty przy chodzące z zewnątrz, a więc z jednej strony ograniczenia możliwych działań. a z drugiej zasoby czy stymulacje sprzyjające podjęciu działań określonego typu. W obrębie sytuacji działania znajdują się pewne dostępne jednostce przedmioty, ima lud sir, z którymi się styka, a którzy mają swoje własne cele, intencje i motywacje** także OgiiMijaat reguły normatywne, zakazy i nakazy określonego postępowania. Po drugie, fcaada jednoadca ma unikatową sytuację biograficzną, skumulowaną sumę własnych do- j •MBŚDBtś, która nyrujj *^łrt»'»^l~* zamiary    —r Tytuarji. rr b*-^trrj tię znajdę- I