ściąga finanse 3

1.    transakcje na rynku kapitałowym i pieniężnym.

Rynek pieniężny dzieli się na międzybankowy i p.ozabanko.wy, a rynek kapitałowy na rynek giełdowy i pozagiełdowy. Rynek pieniężny jest rynkiem transakcji krótko-, a w rynek kapitałowy transakcji długoterminowych.

Na rynku międzybankowym zawierane sątransakcje pomiędzy bankami, mające na celu uzupełnienie czasowych niedoborów płynności, m.in. umożliwienie bankom wypłat bardzo dużych kwot w przeciągu 24 h. Banki z nadpłynnością oferują tu środki bankom z niedopłynnością. Przedmiotem transakcji są depozyty międzybankowe i krótkoterminowe instrumenty finansowe.

Na rynku p.ozabanko.wym podmiotami są banki i podmioty nieb.ankow.e - niedobory płynności mogą uzupełnić przedsiębiorstwa, gospodarstwa domowe, zakłady ubezpieczeni państwo. Transakcje obejmują wszystkie instrumenty krótkoterminowe, nie mieszczące się w koncepcji rynku miftdzybnako.w.ego.

Rynek kapitałowy obejmuje dłuższy okres czasu, m.in. pozwala na pozyskanie środków na inwestycje. Obejmuje transakcje w zakresie instrumentów finansowych średnio- i długoterminowych. Rynek giełdowy jest to rynek regulowany, rządzący się ścisłymi prawami, na który dostęp mają tylko bardzo dobre spółki, takie, w które inwestowanie jest względnie bezpieczne. Następuje tu obrót zestandaryzowanymi instrumentami finansowymi. Transakcje zawiera się w specjalnie wydzielonymi miejscu.

Rynek pozagiełdowy jest to rynek pozbawiony ścisłych regulacji. Transakcje mogą dotyczyć instrumentów niezestandaryzowanychi mieć nieregulowany charakter.

2.    gospodarstwa domowe a państwo - wpływy, wydatki, strumienie.

Wydatkami gospodarstw domowych na rzecz państwa są podatki, opłaty, grzywny i kary. Z tych tytułów państwo otrzymuje wpływy, w ramach strumieni redystrybucyjnych.

Z kolei wydatkami państwa na rzecz gospodarstw domowych są stypendia, zasiłki, emerytury i renty, które stanowią wpływy gospodarstw domowych, również w ramach strumieni redystrybucyjnych.

Między państwem a gospodarstwem domowym mogą występować również strumienie ekwiwalentne. Gospodarstwo może świadczyć usługi z czynników produkcji i mieć z tego tytułu dochody (których wysokość jest wysokością wydatku państwa). Państwo może nabyć od gospodarstw domowych jakieś dobro i odwrotnie.

3.    stopa redyskontowa - z czym się kojarzy, kto ją ustala, w jakim celu

Stopa redyskontowa jest to stopa, po jakiej bank centralny skupuje od banków komercyjnych weksle, analogicznie do wcześniejszego procesu dyskontowania weksli w bankach przez przedsiębiorstwa. Jest to również stopa kredytu refinansowego, udzielanego przez bank centralny bankom komercyjnym, niejako pod zastaw przedstawionych do redyskonta weksli.

Ustalana jest przez bank centralny - w Polsce przez Radę Polityki Pieniężnej, której przewodniczący jest równocześnie prezesem NBP. W długim okresie może regulować podaż pieniądza w gospodarce - gdy stopy kredytu są wysokie, banki niechętnie go biorą i podaż pieniądza jest mała, gdy stopy są niskie, banki chętnie przedstawiają weksle do redyskonta, zwiększając tym samym podaż pieniądz w gospodarce.

4.    kreacja pieniądza bankowego

Kreacja pieniądza bankowego następuje w oparciu o pieniądz, wyemitowany przez bank centralny. Ma na nią wpływ ilość pieniądza, pozostająca w formie gotówki u podmiotów gospodarczych oraz wysokość stopy rezerw obowiązkowych. Bank pieniądze, które pozostają w jego dyspozycji może przeznaczyć na akcję kredytową; musi jednak wpłacić na swoje konto w banku centralnym odpowiedni procent otrzymanej kwoty (wyrażony właśnie przez stopę rezerw obowiązkowych). Z pozostałych środków może udzielić kredytu; następuje kreacja pieniądza. Przy założeniu, że całość środków z tego kredytu zostanie ponownie wpłacona - do innego banku - który to bank znów udzieli z nich kredytu po odłożeniu na swoje konto odpowiedniego procentu, a środki trafią do kolejnego banku, można obliczyć ile pieniądza wykreuje system bankowy z początkowego wkładu; będzie to iloczyn początkowego wkładu i współczynnika, nazywanego współczynnikiem kreacji depozytów i będącego odwrotnością stopy rezerw obowiązkowych.

5.    ubezpieczenia - rodzaje, dlaczego tak nazywają się poszczególne rodzaje.

Ubezpieczenia można podzielić na majątkowe, osobowe i komunikacyjne. Majątkowe ubezpieczają wartości materialne i niematerialne, będące w posiadaniu osób fizycznych i prawnych, a osobowe ubezpieczają osobę fizyczną. Komunikacyjne znajdują się pomiędzy nimi, częściowo ubezpieczając osoby, a częściowo ich mienie. Nazwy ubezpieczeń wskazują na obiekt ubezpieczenia.