0007901

Da.

( 114 )

Da.

czasu do spostrzeżenia się, natarł na nich z takim impetem , iż przymusił ich do odstąpienia od twierdzy i rozpierzchli się w rozsypkę; Juda udał się w pogoń za niemi, i wiełką zadał im klęskę. I. Mach. Cap. 5. et 9.

DAWID, Przyjemny. Syn Isajcgo, z pokolenia Judy, narodził się w Beth-łeem, r. ś. 2919. W tcnczas gdy go ojciec jego obrócił do paszenia owiec, Bóg obrał go królem na miejscu Saula, i posłał Samuela by go namaścił olejem, przeznaczonym na poświęcanie królów. Dawid liczył w ówczas około lat piętnastu swego wieku, a po odebranćm istotnem namaszczeniu, powrócił do dawnego swego zatrudnienia paszenia owiec. W kilka lat polem wysłał go ojciec jego do obozu, dla powzięcia wiadomości o trzech swoich braciach , którzy byli w wojsku Saula, tam słyszał mówiących o wyzywaniu na spotkanie się z sobą, które czynił olbrzym zwany Goliat, wzrostu i siły nadzwyczajnej, będący w wojsku nicprzyjacicl-skićm Filistynów. Ofiarował się Dawid na spotkanie się i walczenie z nim, z trudnością atoli otrzymał na to zezwolenie Saula. Wybrał się tedy przeciw owemu Goliatowi z umysłem śmiałym i odważnym , i niemając innej broni tylko sarnę procę, zabił go za jednym zamachem procy i rzuceniem kamienia. Sani na wynagrodzenie zwy-cięztwa, winien mu był dać swą córkę Mcrobę za małżonkę, którą Dawid tym bohatyrskim czynem sobie pozyskał. Ale Sani szukał tylko sposobów, jakby się wywikłać z tego obowiązku, obiecał znowu Dawidowi wydać za niego Miehol drugą swoją córkę, ale nic wprzód ażby zabił sto Filistynów, spodziewając się, iż w tej wyprawie pewnieby sam życie utracił, lecz skoro go widział powracającego z tryumfem po utarczce, na której położył trupem dwieście nieprzyjaciół, tern żywszą powziął nienawiść przeciw Dawidowa, i przedsięwziął wszelkiego użyć sposobu na pozbawienie go życia. Przymuszony Dawid schronić się przed niesprawiedliwą zemstą Saula, udał się do miasta Nobe, gdzie był Przybytek przymierza, tam niemając innej żywności, użył chlebów poświęconych w przybytku, dla swego posiłku i tych którzy z nim byli; udał się ztarn-tąd na pustynię , gdzio go Saul ścigał z swym wojskiem i wpadł dwa razy w ręce Dawida, i mógł bydź od niego zabity, ale Dawid szanując namazańca Boskiego, przestał na tein , iż'dał mu poznać odcięciem kawałka płaszcza i wzięciem puebara , że winien mu życie, przy którem go ocalił. Tak szlachetny i pełen miłości postępek Dawida, zdawało się, iż pow inien był zmiękczyć serce Saula; Dawid schronił się do Acliisa króla Gethu, który mu dal dla przytułku miasto Siceleg, tam on bawił aż do śmierci Saula, która go spotkała w bitwie z Filistynami na górach Gelboe. W ów' czas Dawid udał się do Hebron gdzie na nowo był namaszczony na króla, nad pokoleniem Judy, kiedy Abner wódz wojsk Izraelskich, nakłonił inne pokolenia do uznawania królem Isboselha syna Saula. Lecz wkrótce ten nieszczęśliwy pan, odstąpiony odAbnera, zabity został W swym domu, a Dawid ukarawszy śmiercią zabójców, był poświęcony po trzeci raz i obwołany królem, na powszecli-nem zgromadzeniu wszystkich pokoleń.

( 115 )

Da:

Zdobył on wkrótce potem Jeruzalem, j założy! w niem swojo mieszkanie i uczynił go swego królestwa slołecznćm. Potym zwyciężył Filistynów, podbiłMo-abitów, przywiódł do płacenia sobie podatków Syryją, prowadził wojnę z Am-monitami celem zemszczenia się krzywdy, którą ich król uczyni! posłom od niego wyprawionym, kazawszy im w połówce brody ogolić*. Z resztą ten król widząc się już zabespicczonym w pokoju, i w swem królestwie, wstydził się, iż on mieszkał w pałacu Cedrowym, Arka zaś przymierza zostawała pod namiotami. Myślał o wystawieniu wspaniałego kościoła dla umieszczenia jej w nim ; zaczem przedsięwzięto niektóre do tego przygotowania ; lecz Bóg oświadczył mu przez Nathana, iż on przestaje na dobrej woli jego, ale tego nie chce, aby te ręce, które tyle krwie ludzkiej przelały na rozlicznych wojnach, miały stawiać mu kościół pokoju. Chwała królestwa Dawida została przyćmioną cudzołóstwem, którego dopuścił się z Bersabeą, i śmiercią Uryasza małżonka tej niewiasty, której był przyczyną. Natliau dał mu poznać całą ciężkość tego grzechu, używszy dowcipnej i stosownej przypowieści co do tego przekroczenia, a skrucha jego i pokuła była tak szczera i dokładna , iż Bóg odpuścił mu to grzechy, ale syn z cudzołoztwa zrodzony umarł. Powstanie Absalona i Seby, było niemniej karą za ten występek. Gdy został zaspokojony, zacząwszy Dawid na nowo kosztować słodyczy pokoju, chciał rozpoznać siły swego państwa, i kazał Joabowi, by zrachował wszystkich jego poddanych , Bóg rozgniewany tym dumnym postępkiem, posłał do niego

D a-

proroka Gada z oznajmieniem mu kary, którą ściągnął na siebie przez to wykroczenie, i żeby obrał sobie, albo głód i niedostatek przez trzy lata, lub wojnę przez trzy miesiące , czyli zarazę powietrzną przez trzy dni? 0-brał on sobie karę powietrzną mówiąc: » że wolę raczej wpaść w ręce Boga, ni-źli w ręce człowieka* i widział do 10000umierających ludzi, pobitych od anioła niszczącego, którego zamach Bóg wstrzymał, przebłagany prośbą i modłami Dawida. Po niejakim czasie ten król obciążony wiekiem i trudami, osadził na tronie Salomona , syna swego z Bersabei, którą pojął za żonę po śmierci Uryasza i ogłosił go swym następcą, pomimo wdzierania się na tron Adoniasza. Sadok kapłan poświęcił na królestwo Salomona, a Df wid widząc iż śmierć jego zbliżała si|, urządził wszystko cokolwiek ścf^galo się do porządku czci Boskiej T^jkościelc. który syn jego miał wystaw^pjaf -mu wreszcie wraz z całym ludem swe błogosławieństwo, i umarł w roku go wieku. r. ś. 2990. Ten ś. król w różnych swych powodzeniach i wypadkach, stał się rzotelnćm wyobrażeniem Jezusa Chrystusa. Dawid pełen chwały, zwycięzca, królujący nad nieprzeliczonym ludem, Dawid uciekający, upokorzony, opuszczony od świata całego, wyobraża chwałę i upokorzenia Zbawiciela; sprzysiężenic się ludów i królów przeciw niemu, prorokuje obruszenie się powszechne , z jakiem cały świat opierał się ewangelii Chrystusa ; kiedy on schronił się na górę oliwną, uciekając przed powstającym przeciw sobie synem Absaloneni, któż sobie nie wspomni ua syna Boskiego, 15'