0342

Czaszki i kości ludzkie, otoczone powłoką wapienną, z groty neolitycznej we Francji. (Muzeum ogrodu botanicznego w Paryżu).

JKII. Budowa ciała i szczątki kopalne człowieka dyluwjalnego.

*

W rozdziałach ostatnich staraliśmy się śledzić rozwój kultury przodków naszych od początku uczłowieczenia aż do końca okresu lodowego; teraz wypada nam zwrócić się znowu do kwestji budowy ciała ludzkiego i rozpoznać bliżej szczątki kopalne człowieka, które zwróciły uwagę naszą w pierwszym rozdziale. Przytoczyliśmy już, że odłamki szkieletów ludzkich, które się utrzymały ze starszego okresu kamiennego, nie przedstawiają zgoła obrazu jednolitego. Jeżeli ze względów czysto anatomicznych wydobyć się daje pewna grupa niższa, należąca do typu człowieka neanderskiego, zkąd różnice plemienne ujawniają się już w okresie dyluwjalnym, to nastręczają się tu pytania dalsze, tyczące się kwestji pochodzenia, oraz postaci zewnętrznej człowieka z okresu lodowego.

Usprawiedliwiona jest przecież niewątpliwie ciekawość, jak też wyglądał myśliwiec z Taubach, z Krapiny, ze Spy. Niewiele wprawdzie w tej rzeczy przytoczyć możemy faktów i wniosków, mamy jednak dosyć powodów