0067

52

SYGliYDA STORRADA (m. ERYK ZWYC., n. OLAF TRYGGW., m. SWEN WIDŁOBR.); MIESZKO.

]. 9. 10.

wiański (Slavonia); niewątpliwie rozumieć tu należy Polskę. Daty wygnania dokładnie oznaczyć nie można; ze względu, że ślub odbył się 998 r., Sygryda zaś porodziła jeszcze Swenowi troje dzieci, Knuta, Haralda i Estrydę, nie można jej cofnąć przed rok 1002. Po śmierci Swena, a zatem r. 1014 lub później, jak świadczą Gęsta Cnuth.¹), została przez synów sprowadzoną napowrót do Danii. Jest to ostatni ślad jej życia.

i. Eryk Zwycięski (Segersall).

Król szwedzki i duński, syn Bjorna, urodzony przed r. 935²), zmarł 995 r.³).

2. Olaf Tryggwesson.

Syn króla norwegskiego Tryggwy, urodzony ok. r. 968⁴), od 995 król norwegski, zginął r. 1000 w bitwie morskiej z Swenem⁵). Żonaty po r. 998 z Thyrą, córką Haralda Blaatanda, króla duńskiego.

3. Swen - Otton Widlobrody (Tiugeskegg).

Król duński, syn Haralda Blaatanda, urodzony ok. 964⁶), ok. 965 ochrzczony pod imieniem Ottona⁷), zmarł 2 lutego r. 1014⁸). Przed poślubieniem Sygrydy żonaty z Gunhildą Słowianka⁹)?

10. Mieszko.

W szeregu synów Mieszka l, zrodzonych z Ody, -wymienia Thietmar¹⁰) Mieszka {Misko) na pierwszem miejscu. W akcie Darowizny Gniezna¹¹) Mieszko, obok brata Lamberta poświadczony jako syn Mieszka I (Dagome, zob. I. 2.) i Ody, wymieniony również na pierwszem miejscu. Przypuszczenie¹²), jakoby imiona Mieszka i Lamberta w tymże akcie Darowizny Gniezna były identyczne, a zatem jakoby tam była mowa o jednym tylko synie (nie o dwu) Mieszka I i Ody, nie da się, jak mniemam, utrzymać. Nie ma bowiem dowodu, iżby Piastowie, noszący imię Mieszków, przybierali stale drugie imię zachodnie Lamberta; jest to fakt, który dopiero co do Mieszka II, i to w tym jedynym wypadku jest poświadczony; nie daje on podstawy do wysnuwania wniosków wstecznych. Nadto interpretacya powyższa zmuszałaby nas do przypuszczenia, że w streszczeniu aktu Darowizny Gniezna popełniono w ustępie, dotyczącym synów Mieszka, aż dwa błędy, t. z. że zamiast zwrotu, jaki obecnie czytamy: et filii eorum Miska et Lambertus, stało pierwotnie: et filius eorum Misica alias Lambertus. Jakkolwiek akt ten przekazany mamy tylko w wyciągu i to nie bezbłędnym, to jednak omyłki jego, o ile można stwierdzić, dotyczą tylko imion własnych, nie zaś wyrazów pospolitych, i trzebaby przypuścić trudną do pojęcia opieszałość i nieudolność pisarza, gdyby nawet w owych wyrazach pospolitych {filius, filii, et, alias) poczynił tak dalece sięgające zmiany. Zaczem i z tego względu mniemanie o identyczności obu imion odrzucić należy.

Datę urodzenia Mieszka określić można tylko w przybliżeniu przyjętą poprzednio datą ślubu Mieszka I. z Odą w czasie 979—980 (I. 2.), z czego wypadnie, że Mieszko nie mógł się urodzić wcześniej jak roku 980.

Że Mieszko żyje r. 985, wynika z aktu Darowizny Gniezna, który obok rodziców i brata wystawia, a który nie może mieć wcześniejszej od r. 985 daty ¹³). Z Thietmara^u) wnioskować jednak można niewątpliwie, że żyje jeszcze w r. 992. Mówi bowiem kronikarz o wypędzeniu Ody i jej synów przez Bolesława po śmierci Mieszka I (norerca et fratribus expulsa); ponieważ Oda miała tylko trzech synów, z których drugi

1

Mon. Germ. SS. XIX. 515. — 2) Geijer, Gesch. Sehwed. J. 117. — 3) Maurer, Bekelir. d. norv. Stanim. 1.256;

2

Geijer, Gesch. Sehwed. I. 117; około 9łhV, Dahlmann, Gesch. Diinem. I. 92 błędnie: około 1000. — 4) Maurer, Bekehrung

3

d. norv. Stammes II. 494 511. — 5) Geijer, Gesch. Sehwed. 1. 120. — h) Mahimann, Gesch. Mimem. \. 9S. — ") Ibid. 1.

4

81; Maurer, ibid. I. 244. — 8) Dahlmann, ibid. I. 98. — 0) Por. nasz wywód jDoprzedni str. 50. — Ib) Cliron. 96. — ll)Deus-

5

dedit, Coli. canon. 319. — 12) Abrahama, Organ. kość. w Pol. 26. uw. 4 i 50. — 13) Por. str. 24. uw. 3. — 14) Chroń. 96