0929DRUK00001716

504 ROZDZIAŁ X, UST. 112

albo, ponieważ spóŁęzynniki //₂ i 8₂ są małe w stosunku do cp'_f jest też z dostajhśeznem przybliżeniem

504 ROZDZIAŁ X, UST. 112

Rn

360°

>' + #i

v di

W+s f)^:

(*— 4)²

(284)

■ffiGO⁰ ?'-f 1/i + S

2(fA + 8»)

9 +^1 + ^1

5(ff₂ + §₂)²

r?'+^+3,)²¹

-

(285)

Próoz dwóch powyższych okresów, z ruchem ziemi dokoła słońca związany jest jeszcze t. zw^r. rok anonialis tyczny. Tak nazywa się okres czasu, w którym nieperjodyezna część wyrażenia anomalji średniej słońca wzrasta o BO⁰. WedTtig wioru jest w epokach t₀ i t

0«°-—b₀°-d^©⁰, ©*A = 0'o+-^o, skąd wypływa

Mq = Mq° + 0«( — 0;«° — (b© — b_Q°).    (*o)

Oznaczmy prjjjfcz (Óq) długość punktu przy ziemnego słońca, liczoną od stałej rówmonocy epoki t₀\ to jest

(lI_o) = I1_Q +£ (/ - t₀) +J₂ (t - to) ² +p₂,

i yy, oznacza tu sumę wyrazów^ perjodycznycłi. Gdy zaś dlu-go^ń punktu przyziemnego liczona jest od epoki t. to różni się ona od poprzedniej o w^Tyrazy, wyrażające wpły w precesji i nu-tacji; jest zatem

b© = b_Q° -f- (j_i -f- (t —t₀) -f- (j₂ -f- 8₂) (t—    + }>■+Pt-    (>b)

Gdy więc wę wzorze (ac) podstaw imy na miejsce ll_Q - IIq° wartość, wyplj^Twającą ze wzoru (ad), a na miejsce Q,„—Q„_l^<> wartość wypływającą ze wzoru (w), to znajdziemy:

^o°+ (9'+ł7i—J\){t—to)    (ffz—JĘI ^— ^o)²~f"Pi ~ Vi- (^ae)