0937

937

RYCERSTWA POLSKIEGO.

Dąbkowsey z rawskiego'województwa, Obląkowie, Potrykowscy tamie z rawskiego, w so-chaczewskim .powiecie.

DIusry od Radomia.

Wilscy których jest dom rozrodzony w rawskiem województwie. Był Paweł Wil-ski przy Dawidzie Zborzyńskim w Węgrzech. Ten gdy zabił słngę Stanisława Ligęzy podczaszego królowej, tamże stał mu o gardło. Prosił go aby pomiął na prawo polskie, że się nie godzi szlachcica za chłopa tracić. On go spytał: jeśliś też ty szlachcic? Rzekł, że tak jest. Spytał go: któregoś herbu? Powiedział: nie wiemci jako go malują, ale gdy na wsi na gwałt wołają, tedy go pomieniają: Półkoza, Półkoza. Ligęza będąc sam tego herbu, zaraz mu rzekł: jużeś wołen, kiedyś tego herbu.

Inszych domów wiele w różnych województwach, których ja w tak szerokiem królestwie znać nie mogę.

XII.

W opisie klejnotu Kożl&rogl, wyd. pierw. str. 191, w. 9 od góry, a w wyd. nin. str. 254, w. 9 od góry, zamiast: „Mają, być w czerwonem polu trzy spisy żdlte“ — w waryancie położono: „Mają być wczer-wonem polu trzy żółte drzewa." — Podobnież na tychże stronnicach, wpierw, wyd. w. 16 od góry, a w wyd. n. w. 1 od góry, zamiast: „trzy spisy żółto w polu czerwonem" — położono: „trzy drzewa żółte w polu czerwonem." — Po któ 2 m to wyrażeniu reszta tego ustępu opuszczona w waryancie, a i po nowy ustęp, zaczynający się od wyrazów: „ £-sze o tym Zdysławie it^-“ — poczem dalej zupełnie jak w pierwotnym texcie.

Dalej w tymże herbie, ustęp zaczynający się w dwyd. pierw, na str. 193, w. 25 od góry, a w wyd. nin. na str. 256, w. 6 od dołu, w waryancie poprawny jestlak następu je:

Wspomina przywilej konfirmacyi króla Kazimierza w klasztorze Łysej Góry świętego Krzyża, Floryana, gdzie go pomienia: Praesentibus, Ottone regni Poloniae, Floriano tycicien. cancellarii. Fatum in Opatów, anno 1354. in crastino beati Jacobi Apostoli. Tenże, jako niżej usłyszysz, był biskupem krakowskim.

Dalej jak text pierwotny.

XIII.

Wyd. pierw. str. 195, w. 5 od góry.— Wyd. nin. str. 258, w. 17 od dołu.

Dom Zamojskich naprzód, którzy się Łaźnińskimi przedtem zwali, tak się rozrodził:

Tomasz z Łaźnina w ruskim kraju dostał u Andrzeja Piwa z Zamościa starego i Wierzbia, za które dał pewną sumę pieniędzy, a utwierdzając kontrakt zamianą, jako na on czas był obyczaj, pewne części we wsi swej Wżdzarach w ziemi łęczyckiej. O czem świadczy Władysław książę mazoweckie i ruskie listem swym, w którym jest