ka sekcyi, ma na celu poprawienie ras końskich w okolicach najszczodrzej przez naturę w urodzajność ziemi uposażonych i odznaczających się zamożnością mieszkańców. Główne stada cesarsko-królewskie Austryi liczą około 2,000 matek i wychowują stadników przeznaczonych do poprawy ras krajowych, oraz konie do stajen cesarskich. Na urzędników wydziału stadowego wybierają się ludzie fachowi i sumienni z pomiędzy oficerów różnych pułków jazdy, służba zaś składa się z żołnierzy kawaleryjskich.
Nie rachując stad królewskich w Węgrzech, cesarstwo austryackie następujące posiada stada:
Stado w Rauclantz, datujące od roku 1792. Grunta tego stada zajmują 17 wiosek położonych między Siedmiogrodem, Węgrami, Galicyą i Multanami.' Rzeka Staszewa biorąca swój początek w seletyńskich górach, skrapia łąki tego terytoryum. Liczba koni w stadzie dochodziła w ostatnich czasach do 1500. Krew arabska najwyżej po stadach rządowych Austryi ceniona jest i w tern stadzie główną poprawy podstawą. Konie w Raudantz urodzone, noszą na udzie literę R stosownie do ogólnie w cesarstwie przyjętej reguły piętnowania młodzieży literą początkową nazwy stada, w którem się urodziła.
2. Styryjskie stado w Biber, w cudownej położone okolic)-, w kraju górzystym i żyznym, wśród pastwisk wybornych, liczy 90 górą matek. Typ arabski w niem przeważa.
3. Karyntskie stado w Ossyaku zajmuje zabudowania- dawnego klasztoru Benedyktynów, skasowanego przez Józefa II., w którym nasz Bolesław Śmiały za grzech zapalczywości pokutował. Miejscowość ta skąpo od natury
416