94294001

324 JÓZEF DUNIN BORKOWSKI

sieć naczyń włoskowatych, centralny kanał limfatyczny, oraz włókna mięsne gładkie, po części przylegające do zewnętrznej powierzchni centralnego kanału limfatycznego, po części zaś łączące się zapomocą wyrostków z błoną podstawową, pokrywającą powierzchnię kosmka. W oczkach tkanki siateczkowatej znajdują się białe ciałka krwi. Sieć naczyń tętniczych i włoskowatych, zajmująca przeważnie obwodową część kosmka sprawia, że kosmek przy każdem zwiększeniu się ciśnienia w naczyniach ulega wyprężeniu. Wszelkie więc zmiany ciśnienia w układzie krwionośnym, a więc zmiany zależne od wdechu lub wydechu, od skurczu lub rozkurczu serca, wreszcie przekrwienie błony śluzowej jelita, zwężają lub rozszerzają kanał centralny.

Gdy kosmek się rozszerza, ciśnienie w samym kanale centralnym zmniejsza się, a ponieważ kanał ten u podstawy kosmka łączy się z naczyniami limfatycznemi, które zaopatrzone są zastawkami, ciecz więc z naczyń limfatycznych do kanału centralnego przedostać się nie może, natomiast dzięki zmniejszonemu ciśnieniu w samym kanale powstaje ruch cieczy otaczającej kosmek do przestworów międzytkankowych kosmka i do kanału centralnego. Rytmiczny skurcz włókien mięśni gładkich wypycha zawartość kanału centralnego do naczyń limfatycznych.

Mechanizm chłonienia polegałby więc na tern, że kosmki pompują pokarmy ze światła jelita do układu limfatycznego. Niestety badania limfy wykazały, że drogą naczyń limfatycznych wchłaniane są tylko tłuszcze, wszystkie zaś inne składniki miazgi pokarmowej. muszą się przedostawać jakąś inną drogą n. p. bezpośrednio do naczyń krwionośnych. Wobec tego, że teorya Brttckego tych faktów wyjaśnić nie mogła, należało znaleźć nowe siły, zapomocą których treść jelita przedostaje się do włoskowatych naczyń krwionośnych ¹).

Wobec anatomicznego układu naczyń w kosmku Ludwig prz3^rjął, że w procesie wessania odgrywać muszą poważną rolę zjawiska osmozy i dyfuzyi.

teraturze tego przedmiotu istnieje, znajdujemy w podręczniku Prof. Cybulskiego str. 521, wyd. drugie, Kraków, to tez wypowiedziane wyżej poglądy są wzorowane na tym ustępie.

*) Krew dopływa do każdego kosmka jedną lub dwiema małemi tętnicami. Tworzą one gęstą sieć naczyń włoskowatych leżącą tuż pod błoną podstawową