399

= (n — l)p,

(N—l)p,

1 F 1

—v -V r i pi ^=ly' 1) p'\

^Za^^m dla powyższego równania musi tćż być

(A" — i) p' + (A — T) p — (n — 1) p -j- {w! — 1) p «zyli (A" — n') p' -f (A¹ - n) p == o.

Oznaczywszy zaś współczynniki załamania średnich promieni ^Wldma słonecznego, t. j. żółtych, przez v, v'\ a odpowiednie im odległości ogniskowe w obu soczewkach p*zez ę, <p‘, jest także 1 1

~ — {v — l)p, — — (v' — l)p\ czyli 1 1

p —

{? — !)$' ^v O' —it)gp

fkutek tego przemienia się powyższe równanie w następujące: ..N' — n' ₍ N—n

V-1)? ⁺ (V-1)T⁼⁰'

którego widać, że

<p A—n v' — 1

<p' v — 1 ‘ N' — ri

ym matematycznym wzorem oznaczony jest stosunek średnich Uległości ogniskowych obu soczewek, potrzebnych do osiągnie-^ma bezbarwności. A że wykładnik tego stosunku jest ilością Ojenaną^ więc jedna z onych odległości ujemną być musi, zatćm Siecznie jedna z soczewek zbierającą, a druga rozpraszającą. ^Sl1 zaś takie zestawienie dwóch soczewek ma działać na prze-°dzące światło jako soczewka zbierająca, odległość ognisko-^c tćj podwójnćj soczewki, czyniąca zadość zrównaniu 1 __ 1 1

po ^k $ ’

ilo'^{Vlnna wai}'t°ść dodatnią, zatem z obu w nićj zawartych

^Cl i <p' ujemna większą być musi od dodatniej, t. j. jeśli

^ski kreskowane odnoszą się do soczewki rozpraszającćj,

, . , . , na dowód,

że ^v — 1 v — 1

soczewka rozpraszająca koniecznie z materyału, bardzićj rozdającego niż soczewka zbierająca, zatćm z flintglasu, zro-

—.-/\ ■ A'—n' A—n

* a wskutek tego — -—