240
wkrótce opiekun, za którego staraniem wykształcił się na malarza. Zwiedziwszy Niemcy i Fran-cyję, osiadł stale w Warszawie i tu dnia 21.Maja 1830 r. umarł w 68 roku życia.
W kościołach Warszawskich XX. Bernardynów są dwa jego obrazy: S. Cecylia i Stanisław, u XX. Kapucynów kilka utworów jego pędzla. Wiele zostawił portretów jak księcia Józefa Poniatowskiego, Henryka Dąbrowskiego, Karola Wojdę, prezydenta miasta Warszawy; Szymanowskiego Marcina, artysty dramatycznego, Dmuszewskiej Konstancyi w roli królowój Jadwigi i wiele innych. W katedralnym kościele Ś. Jana w Warszawie nad grobowcem Ba* ciarellego i jego żony, są dwa popiersia pędzla Gładysza
Pomnik żelazny z krzyżem na wiórzchu i napisem:
„Jan Jerzy Lepige, pułkownik dowódzca i-ej bryfady artylleryi pieszej i i-ej kompanii pozyeyjnój b. wojsk Polskich, kawaler różnych orderów. Umarł w Woli Mystkowskiój, Gub(ernii) Płockiój,
dnia 17 Września 184-9 roku. “
W pobliżu nagrobek również żelazny gdzie spoczywają zwłoki jego małżonki z napisem: „Aniela Dorota z Lesiów Lepige, um(arła) dnia 4- Października 1847'rokn.“
Urodził się dnia 7 Sierpnia 1788 roku w Warszawie. Jako ochotnik wszedł do służby dnia 4 Grudnia 1806 za kanoniera do pułku artylleryi pieszój wojsk Księstwa Warszawskiego; dnia 1 Lutego 1807 postąpił na kaprala, dnia 1 Maja t. r. na sierżanta, dnia 9 Lipca 1807 na porucznika 2-ój klassy, dnia 1 Kwietnia 1809 na porucznika 1 ój klassy adjulanta majora, dnia 4 Listopada t. r. na kapitana klassy 1-ej w tymże pułku artylleryi pieszój, dnia 21 Stycznia 1815 przeznaczony został do kompanii 1-ój pozycyjnój artylleryi pieszój wojska Królestwa Polskiego, dnia 5 Grudnia t. r. postąpił na podpułkownika w tójże kompanii, dnia 24 Maja 1829 na pułkownika dowódzcę kompanii 1-ój pozycyjnej artylleryi pieszej. Odbył kam-panije w latach 1809, 1812 i 1813. Znajdował się w bitwach pod Raszynem, Sandomierzem, Krakowem i w oblężeniu Gdańska. W bitwie pod Raszynem otrzymał kontuzyję w lewą nogę od kuli działowój, i ranny był w rękę prawą kulą karabinową. W skutek kapitulacyi Gdańska dnia 31 Grudnia 1813 r. dostał się do niewoli. W r. 1810 ozdobipny krzyżem kawalerskim orderu wojskowego polskiego; w r. 1813 krzyżem legii honorowój: w r. 1830 znakiem honorowym za lat XX służby ofieerskiój.
Grób murowany w ziemi, nad nim ozdobny grobowiec kamienny z urną na wierzchu, niżój popiersie bronzowe doktora Kiibnela, obok trzy książki, pomiędzy któremi wąż się wije: niżój herb z trzema orderami i napis:
„Grób familijny doktora Karola Kiihnel i J. W. Brunwej.“
Karol' Henryk Kiihnel, b. Inspektor.Jeneralny służby zdrowia wojsk Księstwa Warszawskiego, następnie członek Kommissyi wyższego nadzoru nad lazaretem, umarł w Lutym 1836
C) E. Rastawiecki. Słownik Malarzów Polskich T. I. wyliczył wszystkie prace artystyczne Gładysza i życiorys obszerny podał.