Magazyn 5
60

154 WACŁAW SIEROSZEWSKI

—    Istotnie, z winy Grzegorza straciliśmy dzisiejszą noc — przy-wtórzył mu Koluś.

—    Gniewać się niema o co. Grzegorz chciał szczerze pójść z nami i został się niechętnie, z poczucia obowiązku. On lepszy od nas... — dodał smutnie praktykant. — A jeśli nie zdążymy na wieczór, to będziemy tam rano — wielka rzecz! Patrzcie, widać szczyt!

Na zakręcie drogi w końcu wąwozu ukazała się grupa błękitnych gór. Ostre szczyty mieniły się w słońcu, jak korona, wysadzona turkusami. Sieć żyłek, szczelin, zagłębień, krawędzi tworzyła na ich stokach tak dziwnie przejrzystą plecionkę, że mogło się zdawać, iż to nie cień