maistre o papiezu016601

Rozdział XI.

. ^9 /!!',.■ • • i. .. fA ^ ;_

\i ^T lit ^! • ¹ , , ^ r ■ i .1 « >

PRZYPUSZCZALNE ZASTÓSOWajNIE POPRZEDNIO WYŁOŻONYCH ZASAD.

r, JL I j **

Najpokorniejsze i pełne irszanowania uwagi sejmu królestwa

* * * zgromadzonego w * do Jego świątobliwoćci Papieża

Piusa Vll.

. , - i

Ojcze Święty!

„Wśród najboleśniejszego smutku i najokropniejszej trwogi, jakiej mogą wierni poddani doznawać, majac do wyboru, albo zgubę konieczną narodu, albo ostateczne środki surowości przeciwko dostojnej głowie, Stany państwa nie widzą lepszego sposobu, jak rzucić się w ojcowskie waszej święlobliwości objęcia, i wzywać waszej najwyższej sprawiedliwości, ku ocaleniu, jeżeli czas jeszcze, opłakanego państwa.

A jednak Ojcze św. niechaj nas Bóg broni abyśmy chcieli w tym względzie odwoływać się do naszego własnego sądu, i sta nowić sami o sobie w tej wielkiej okoliczności. Wiemy o tern, że-królowie nie ulegają sędziom doczesnym, szczególniej wybranym z poddanych, a że majestat królewski początek bierze u Boga. Do Ciebie zatem Ojcze św. do Ciebie jako wyobraziciela Jego syna na ziemi udajemy się z błaganiami naszemi, ażebyś raczył być naszym w tym względzie doradcą i opiekunem.^u

Jakież byłyby następstwa tego wielkiego odwołania się? Papież przyobiecałby przedewszyslkiem, wziąść rzecz całą pod głęboką uwagę, zważyć zarzuty narodu na szali najbezwzględniejszej słuszności, a to na początek wystarczy ku uspokojeniu u-mysłów. Bo człowiek jest taki z natury, że odwłoka w wymiarze sprawiedliwości oburza go, a niemożność otrzymania jej, przywodzi go do rozpaczy. Od chwili, jak jest pewny, że go prawy wysłucha trybunał, uspokaja się.

Papież posłałby polem na miejsce najzaufańszego sobie człowieka, zdolnego do prowadzenia sprawy tak wielkiej. Ten wysłannik stałby się pośrednikiem pomiędzy narodem a panującym. Pierwszemu ukazałby mylność, albo oczywistą przesadę skarg jego niezaprzeczoną zasługę monarchy i środki uniknienia ogromnego zgorszenia politycznego: drugiemu przedstawiłby niebez-p,eczne skutki uporu, konieczną potrzebę szanowania niektórych pirzesądów, a nadewszystko nieuźyteczność odwołania się w ówczas do prawa i sprawiedliwości, kiedy potęga ciemnoty uczuje się wolną