35
się z falami rozrzedzonemi drugiego (wypadek I Figura 13 cząsteczki drgające podłużnie, otrzymują popęd do ruchu w tym samym kierunku i nabywają dla tego dwa razy większćj chyżo-
35
AMClfDPERB
Fig. 13.
ści od tej, którą by im sam jeden tylko ciąg udzielić był w stanie. Cząsteczki A. C, D, £, B, oddalone od siebie o pbłowę długości fali, znajdują się w swoich miejscach równowagi i rozgraniczając warstwy, których cząstki są w przeciwnem drganiu, przedstawiają węzłami tegoż. W środku każdćj przestrzeni między węzłami, t. j. w punktach /)/, A', P, R pojedynczych warstw, jest największa chyżość drgania, która po obu stronach tychże punktów z oddaleniem od nich pomniejsza się; atoli wszędzie naturalna gęstość nastaje, gdyż każdoczesne rozrzedzenie wypełnia się zupełnie równem zgęszczeniem. Po upływie czwar-tćj części czasu pełnej oscylacyi (7* T) postąpi każda z tych fal o czwartą część swojćj długości naprzód, a w miejscach A i B okażą się przody zgęszczonycli połówek fal nowych. Wypadek ten przedstawia II wpowyższćj fig'. 13, gdzie miejsca jaśniejsze odpowiadają rozrzedzeniu, ciemniejsze zaś zgęszczeniu. Cząsteczki tu wszędzie równe szybkości w przeciwnych kierunkach otrzymują i dla tego w spoczynku zostają, a w każdem miejscu powstaje dwa razy większe zgęszczenie lub rozrzedzenie, niż to,