NDIGCZAS0104789744

*!K-

----^

I tramway elektryczny w projekcie spoczywa I miejska kontumacya — sławne wodociągi,

Czegóż więcej się jeszcze niesfornym zachciewa Teatr nie akustyczny — choć znikły przeciągi,

Tak samo każdy cienko, jak ^; przedtem śpiewa Wielbiąc rajców mądrości, poczwórne wyciągi; —

I myśli sobie tylko : niech ich porwą kaci,

W bombie*;;topi zmartwienia, a płaci i płaci.

Oj —■ nasi patres patriae, w czasie tych wyborów Strasznie bomby rzucali w rozmaite strony A bomby z rąk czcigodnych naszych matadorów Zazwyczaj osiągały swój cel upragniony,

Gdyż przeciętny mieszczanin, tak żądny honorów Kontent, gdy z takiej zacnej prawicy trafiony,

Lecz nie miej Czytelniku na próżno obawy — Nasze bomby krakowskie -— te nie pokpią sprawy.

A była i obawa, by bomby prawdziwe Nie zagrały nam nieco w zagraniczną nutę Zlitowały się jednak nieba miłościwe,

Bo jeszcze, społeczeństwo nie,' takie zepsute.

I choć wśród robotników — jakieś duchy mściwe Siały z dawna idee przewrotu zatrute Przecież prawy pierwiastek oparł się namowie I znów spokój jak dawniej w tym starym Krakowie.

A w życiu umysłowem, tak jak i społecznem Nie wielkie też odmiany od zeszłego roku — »Czas« obrzuca »Reformę« interdyktem wiecznym, Ta mu nogę podstawia oddawna co kroku —

Lecz te walki na pióra są już złem koniecznem,

Do których każdy przywykł, bo je ma przy boku.

Największe jednak walki dziennikarz^. rodu

Były, co je wiódł »Dziennik« wraz z I Głosem Naroćlu«.

»Głos Narodu« — gdy pewien, że rolę Mojżesza Jemu właśnie odegrać z góry przepisano,

'e żydów — jak ów prorok — codziennie pociesza Wywiedzie z Galilei w ziemię obiecaną — Przerażona ucieka Izraela rzesza Wszakże ona tak kocha Galicyę kochaną Więc »Dziennik« się ujmuje pobratymców sprawy I do walki w kułaki — zakasał rękawy... “

9