p0063 1

Mato-lelni, — zdziecinniały, up. dziaduj jn z (lici •młolctni lic: mul o mu jnł łut brakujo do śmierć').

JWnłnpa , mnupa , — małpa , kobiet* ladaoo, alego iycin.

ilu.nic, mamidło, — zwodzić, zwodu* rzecz; JUuiuofia, widmo, marz.

Mn fila*!, — jeść b z zębów.

Mamrota/, — mówić be* sensu, mrn-czei pod Dozom; Mamrot, jąkała.

M:arie (dawniej), — rękawki.

Manikmoo/, — szachrować, oszukiwać op. oj, jakoi manikuja !

Mmlini, majkut, — ten co lew* ręku robi, np. nriu* no i.uiiilc, no vutj-kę, rznie i kładzie (zbułwi lewą rek*.

Markoci/ tir, — iul mieć do kogo], gniewać sin na kogoś; np. niech tic la.n wielmożny jutu no fonii nie marto Cij,

Martyna, — maszyn*.

Maruna, marona, — kwiat iółly.

Marzy/ kogo),— mztnarzać, rozebrać, robić nieprzytomnym np. zadach z pory lak Mnie marzył.

Maicie, — krasić, smarować; omula, okrada tinszcz zwykle do potraw; mainy, tłusty . wszdreziiy fiart).

Mu 'erklaty, — pakunki, zawiniątka, rupiecie.

Mailach, — chwast.

Matnia, matutia, matni, — {zdrobniali' od: oiatka. I'owszochne].

ilmin , mai, — amola do wozu, smarowidło; np. jechał z mazi,-u

Maciorka, — mainica, naczynie do smoły u wozu.

MnUj, — męty, brudy.

Merda/ ogonom, — ruszać ogonem {o psie!.

Mędrek, fnę-imfn, - ni by to mądry! jaki mi modry!

Miecz, miersfr. — podpory gunie ukośne u drzwi, bram, okien, u slupów I w ogóle wzmocnienia tkolue (w trójkąt! przy slupach dawano.

Międli/ ‘.łon), pocierać,—cłac konopie.

Mi'tiar, mietioczek, — ksiełye.

Mimie, mit i/, — mieszać, gniaić ciasto w oaieiy.

Mier-zi/ tobie, — niepodohać , przykrzyć aohin np, lniiercit go tohie, obrzydził go sobie.

Mierzwo, — słoma na gnój roztargana; mierzwi/, targać słomę, czochrać.

SfUtzha/, czekać, stać, zatrzymać się, np. nie mietlcałcm długo w rynku, ino hala te drogę.

Migota/, tnngoia/, — ruszać światłem.

Miikoicac, — czyścić, chedośyć zwierzęta, mniszyć t. knjatrować Świnio.

Mimik z. huzaf, — naczynie drewniane do obmywania misek i Wierzy.

Mitr- ga, — prółua robota, strat* czasu.

Min,koi, — muzykant wędrowny miejski (w lecie rzemiosłem się trudniący).

Mtutkote./, — odbijać głośno, trzaskać, np. całował ja, ze j ot »tlukotało.

Młota (z. n.-iitr.),’elodaiuy, słód odchodzący po wygotowaniu piwa, oddawany ua paszo dla świń. (poważ.)

Mnich, upust z 'łupem przy stawach.

Moc, wor narodu, — duło ludzi, tłum wielki ludu.

Moczar, mokrzadto na lakach ze stn-jacą wodą rudą, rudawą (rudkn, rudawka).

Modry. — błękitny; modrzy/ bieliznę farbką napuszczać.

Molom, czai mokry, dżlłyzty, słotny.

Morzytko, — głód, boleść, czczości i nudności w śołądku.

Ifrzyc, — drzćmać, zamierać.

Munłsai . — smarkacz , emoiuch ob. uoiunłrar.

Morwa, — nierządnicą.

Mutfnutck, — ui u.sera wojska, przegląd.

Myl! — skok, chwilka, np. myk! i juz go niema.

Mytumk., — ptak, rodzaj kubasa (myszołów ).

Myth/, mytlić, — mieszać, matać, kręcić, mylić.

Sn. - no ochotę, na dobry humor; na i tłl masz. na kieł n-irjść, zliar-dsieć, odgadywać się, na dar-mato, za darmo; na oktawy, w Bo-će ciało; na roiorn tirdzie/, boałlu-btńc z kim mieszkać.

Sadek 1, — czcić dolna n koszuli z podlejszego płótna przyszyta (ob, Lud. Serya V rtr. 132).

Sarzynie, — nalać, napełnić np. ria-cyAcic i ii alg hemie jakiej lam rhreeic (gorzałki.

Nadchodzi/, — nachodzić, napadać na

kogoś.

Sago hor, — napotkać, narzucać się. ¹

Nagły, — szybki, krzepki, gniewny, i

Nagło i/, — prędkość, nieobaesnoóć Bp. ua to zrokinł Z nagłaici! — bo iŚ-, pi/j kiedy ehnop nagły, jak to, ki/j tir trafi taki co do nltCgO nijakiej rzdcawołci a Uran.

Sagotowy,—golowy, zrobiony, np. kapc-Im przynieście ki i ncyotoicy, a trik-manę myjcie.

Nakrazać (ub. krnzać), — nasi cc, ua-siekać np. wafcr-osofam jioknyir i posypałam je otrębami dla wieprzka; i Koją tu 10 rębny fas, a nie ma ich jus Zoniu Jad, ani o co zadbać, ho jn wieprzka ntćnui. (Wielo głowski: Komornica).

Naknęeać, — namierzać, nabruidzić.

Nalepa u pieca (ob. Lud 8itr)’a V nr. 15S.>.

Naleić, — znaleźć; naleśnc, zaplata od znalezienia czegoś; naleśnik, znalazca.

Należyty, przy należy ty, — niloźacy się komuś, przypadający ma.

Naminfng, namdotni, — pełen ziarna, obfity w ziarno przy młóceniu (ob. kopny).

Kanni, — muł, bioto rzeczne.

Na opak, — na lewę stronę, przeciwnie.

Najiatfrulntead, — tui przeszkadzać, na lintzdzii!, noszkodcić.

Napatoczyć się, przypala •syć tię.-tru-funkiom napotkać, wleźć w drugo, pod oczy komuś (nn-po-toczyd) np. napalo.zyło mi się i mionem (wzią-łom), przypatocyło mi się ciele.

Naprawa, — urządzenie, mazzynerya.

Naprawić, — poprawić, a nadto: urządzić, włożyć się do czego, przy-rychtować (warstat nici i. t. d.) np. trohiul bp in to, ale *»« naprawy brakuje (przyrządu)i nie naprawiliśmy się JOłCt do tego; — Józek tcót naprawia (rychtuje, szykuje).

Naręczny , naręczni |koń), — koń od prawej strony woźnicy w zaprzęgu parą końmi idący; (ub. takie podrobili). Np. Ten na naręcza p >d ręka) 4o dobrze idzie, alo ten na podróbka to diab la warta.

Nasad n wozu (ob. Lud Ser. V sir.lJS).

Ntutigfy, — uawpól dojrzały, na.irzaty; niedościgły, niedojrzały; przeicigty, przejrzały; (ob. dościgły).

Snsiennlk. Draewo dorosłe zostawione w porębie na to, aby spaląjącćm nasieniem okalająca obsiało przestrzeń. Rośliny ogrodowo przeebo-wann przez zimę na nasienie. Na-dennica, nasienie do siania lasu.

Naśladować', prześladować, — napierać, nacierać, deptać po piętach (Rusz

czą!; nasławać na kogo, napastować, tępić.    (Mogilany).

Nattrojić, — przyrządzić, przygotować.

Natanie, — miejsco . na którdin sio drzewo ciosa lub ciesielskie obrabia: na to nisko jest plac cały z wiórami ociosanego drzewa (mnie od słowa naciąć, nntnnć — natniskn).

Nawrót, — z .trzymaniu się przy oraniu chwilowe w tura miejscu, gdzie trzeba nawrócić wolini.

Natotic (sabat, noutr.), — puste csęści wsi, zwykle za pastwisko służące.

Nautykać sic, — nachodzić się, zabiegać w gospodarstwie.

Nędzić, — nudzić, marudzić, ociągać sic.

SwpoA, — nic po nim, nic nie wart, człek bez czci.

Nle-bicrny , — ciasny , szczupły , nieprzydatny.

YśriśesiW, niebiański, w niebie będący, z nieba pochodzący 'dziś juł takie w znaczeniu barwy modrej luti siwej używany przymiotnik).

Niecka-!, — nic tykać, zaniechać, dać spokój; np. niechaj nie, nic tykaj się niczego, nic bierz.

Niech-ta, niek-ta, niech-z--tam. niech-by-tam, — niech sobie be Izie, niech i tak będzie, a choćby, jak tum chcecie tak będsic, — dajmy temu pokój! — zapomnijmy o tem !

Niecka, ntcc- ' u , korytko domowe do kąpania dzieci, wyopotanin kaszy, przesypywania zboża i t. p.

Niedomagać, — słabować, być chorowitym.

Niedopałki, — resztki świec, kawałki niedopalono drzewa.

Nie-tap-cop, — brzydki, rozlazły, do-niczcgo.

Nitpcdi! tiłr-i ć)— nle-iarty , ..in|irze-lewki, nie hybuie np. niepedż widzi, zgutjal widzi, że to nie żarty, że zginie (może: nie powiedz!).

NiepUi, a, e, — (adjoct. czadami nieodmienne), nleualcincy do rodziny, do sukees.syi, uio spokrewniony, np. odmómSi *ni» jako nżtpUttM. (Biała).

NUpodeha, — niepodobieństwo.

Nie-rycbtyk t* niemiec. unrlcbtig,', — ni erychio próino.

Nic-rteht (z uiemicc. nnreeht), — nie-stnsznie, niedobrze.

Nieecęinięa, nicn zęimca, — konwnlsye, wielka choroba, np. chyciia tle go nidceśnica.

Nieudóiay — niezdatny, nieprzydatny