page0073

63

sołośó przejść może. Niekiedy te stany doprowadzają je do prawdziwego zachwytu (extazy).

Lecz i w codziennem życiu spotykamy osoby łatwo wpadające w zachwyt: — bądź pod wpływem muzyki, poezyi i innych sztuk pięknych, bądź przy rozpieszczonćj czytaniem lub wychowaniem wyobraźni. Osoby takie przy lada oka-zyi wpadają w zachwyt, zapominając o świecie zewnętrznym na wszystko otaczające są nieczułe, gdy raz już rozkołysaną w swśj wyobraźni myśl jakąś, częstokroć niby wyższą ideę rozżarzą i tak się w niej pogrążą, że tego co ich otacza zupełnie nie widzą, a myśli około głównćj idei rodzące się, samopas że się tak wyrażę, rozpuszczą.

Ponieważ zachwycenie polega na niezwykłem spotęgowaniu i skupieniu uwagi na jeden przed • miot myślenia, pod silnym wpływem jakiegoś sercowego popędu, nic więc dziwnego, że wstanie hypnotycznym dochodzi ono do szczytu. Przyczynia się do tego: zerwanie wszelkich węzłów wiążących człowieka ze światem, brak woli własnój, brak wszelkićj nad nią kontroli—kierowanie myślami zahypnotyzowanego przez magnetyzera. Po rozbudzeniu serca przez muzykę lub poezyę, które szczególniej do zachwytu usposabiają, pozbawiony wszelkich innych wrażeń prócz tych, które magnetyzer w jego umyśle roznieca, hypnotyzo-wany całą siłą swój rozbudzonej fantazyi odnajduje w swćj pamięci wszystko co piękne, co wzniosłe, wspaniałe, by z rozrzuconych w swem