page0135

135

lub w karty, a niejednokrotnie musiałem się wyrywać z objęć wesołych kobiet, które czyhały na moje pieniądze. Lecz przezwyciężyłem wszystko. Czas wykorzystywałem zawsze, pomnąc na to, że każdą minutę można zamienić na monetę miedzianą, a każdą godzinę na monetę srebrną. A monety srebrne prowadzą do monet złotych.

Gdy już później prowadziłem interesy znacznie większe, to przekonywałem się ku mojemu zdumieniu, że wcale nie jest trudniej, prowadzić wielkie interesy, niż prowadzić małe. Te małe interesy są nawet może trudniejsze i sprawiają więcej kłopotu, niż wielkie. Zajmując się wielkimi interesami, nie potrzebowałem już tak bardzo myśleć o szczegółach, miałem do tego pomocników.

Gdy myślę, dlaczego stosunkowo łatwo zdobywałem u ludzi zaufanie i dobrą opinię, to widzę dzisiaj, iż obok uczciwości, była to moja punktualność. Zawsze zważałem na to, żeby mieć dobrze chodzący zegarek i nie przychodziłem nigdzie ani pięciu minut zawcześnie, ani też tembardziej pięciu minut zapóźno.

Dalsze losy Jana Bonneta opowiemy w streszczeniu. Szedł już bowiem dalej drogą, która wiedzie każdego do wielkiego majątku, kto pokazał i udowodnił, że prawie z niczego potrafi zrobić mały majątek. Otóż po trzydziestym roku życia zwrócił swoją uwagę na produkcyę i ceny kauczuku. Ustawicznie

http://rdn.org.pl