127
pełne zaufanie Indyjan, którzy uważając go za swego, z całą otwartością opowiedzieli mu swe zwyczaje i obyczaje, gwarę i religije, słowem całe życie społeczne. Dziennik przeto jego i podróże, obejmują bogatą skarbnicę spostrzeżeń dla nauk przyrodzonych, językoznawstwa porównaczego, etnografii i innych nauk Znajomsze z nich są: Afgic researches, Hislory of the Iroguois, Ttte risr of the. West, Orni legends, i wiele rozpraw w SiUman’s Journal i Not lh American renie w. Głownem atoli jego dziełem jest wydane z polecenia i na koszt rządu Information respectig the hislory, condilion and pro-specls of Ihe United. Sta fes of America (tom 1—3, Filadelfija, 1851—-53), dające wyczerpujące niemal wiadomości o dziejach, geografii i mitologii, narzeczach, starożytnościach, zwyczajach i fizycznym ustroju Indyjan, ludu zwolna z tej pulkuli ziemskiej znikającego. Podobne szczegóły usiłował on nadobniej-szem piórem przedstawić w dziełach Oncsta (Nowy York, 1844) i The Indian and his wg mam (Nowy York, 1845) w sposobie powieści; więcej atoli ma on zasługi jako badacz niźli stylista. Ciekawe szczegóły innego rodzaju wyczytać także można w jego Persona! memoars of a residen.ee of Hurty years with Ihe Indian h :hes on ihe American frontiers (Filadelfija, 1851).
Schopenhauer (Joanna), literatka, urodzona roku 1770 w Gdańsku, córka senatora Henryka Trosina, wcześnie okazywała talent do rysunków, malarstwa, języków. Poślubiwszy młodo bankiera Florysa Schopenhauer, odbyła z nim podróż do Francyi i Londynu, poczern wrócili do Gdańska, gdzie mieszkali aż do zajęcia tego miasta przez Prussaków w r. 1793. Następnie udali się w podróż po wielu krajach zachodu i zjechali do Hamburga, gdzie Joanna utraciła męża w r. 180(>. Przeniósłszy się do Weimaru, utworzyła tu wkrótce kółko towarzyskie, które ożywiała osoba Goethe’go. Od r. 1832--37 żyła w Bonn, potem w Jena, gdzie zmarła r. 1838. Pierwszem jej dziełem był opis portretów Kugelgena, przedstawiających Góthego, Wieland’a, Herder’a; poczern napisała Fe> notes Leben (Tiibingcn, 1810). Dalej* Ueise durch Eng/and und Schoft-łand (Rudolstadt, 1813) : No rei len (Rudolstadt. 1818); Re;se durch das siid-Hcke Franhreh h bis Cha manny (2 tomy, Lipsk, 1817); Ausflucht an den Rhein (Lipsk, I8i8): wyborny romans Gabriele (3 tomy, Lipsk, 1820), znakomitym piórem przedstawiający życie wielkiego świata; Joh. mn Et/c/r and seine Naek-folgen (2 tomy, Frankfurt. 1822): po wieści die Tanie (2 tomy, Lipsk, 1823): Sidnnia (Lipsk, 1828) i wiele nowelli i powiastek, oraz Ansflng nnck Belgien and den Mederrhem (Lipsk, 1831). Dzieła jej kompletne wyszły jako S/im-Iliche Schriffen (w 24 tomach. Lipsk i Frankfurt. 1830—31), do czego przybył i Nachlass (2 tomy, Brunświk, 1839). — Córka jej Adela (zmarła r 1849), napisała zajmujące: Hans- M ald -und Feldmarckcn (2 tomy, Lipsk, 1844) i romans Anna (2 tomy, Lipsk, 1845).
Schoppc (Amalija Emma), powieściopisarka i autorka wielu dzieł dla młodzieży, urodzona r. 1791 na wyspie Fermem przy brzegach Holsztynu, córka lekarza Weise, którego wcześnie utraciła. Matka jej wr powtórne wszedłszy związki małżeńskie, przeniosła się do Hamburga, i tu Amalija staranne odebrała wychowanie, okazując zamiłowanie do nauk przyrodzonych. Ojczym jej, lekarz, skłonił ją więc do oddania się medycynie a nawret akuszeryi. Wkrótce jednak, zbrzydziła ona sobie tę naukę, i wyszedłszy za doktora prawa Schop-pełgo, założyła szkołę wychowania dziewcząt. Po śmierci męża przeniosła się na wieś pod Hamburgiem, gdzie w cichości żyła oddając się piśmiennictwu.. Kerner w swym A' tnanach’u DickterblatŁ i Morgenblatt umieścił kilka jej poe-zyj. Dalej ukazały się po części historycznej treści GesammeUe Erzahlungen