page0153

page0153



149

całość czynności, ze konsekwentnie ta jedność jest wypadkową. Ostateczna konkluzya jest więc następująca: Czynność zbiorowa mózgu, czyli mówiąc językiem filozofów — dusza, jest wypadkowąu 1).

Na nieszczęście, cały ten dowód ma w sobie zaród suchot. Spróbujmy tylko postawić Ferrierowi i jego zwolennikom pytanie: Wy przyjmujecie, że każdy, iż się tak wyrażę, kawałek pamięci, ma swoją odrębną komóreczkę w mózgu, a każda prawie literka jakiś osobny organik. Dobrze. Ale wytłómacz-eie nam, skąd pochodzi jedność całości, dlaczego czynność zbiorowa tych miliardów komóreczek przedstawia się w swem działaniu jako jedna, niepodzielna całość? Skąd? „Z assocya-cyi — odpowiada Ferriere — ze zderzenia się, z połączenia pojedynczych funkcyj“. Znakomicie, jedność pochodzi z asso-cyacyi, z połączenia się i zderzenia pojedynczych cząstek i ich działań. Ale cóż sprawia, że się te zderzenia odbywać mogą, że ta cudowna assocyacya nietylko następuje, ale musi nastąpić w każdym akcie psychicznym, który się przedstawia jako jeden, niepodzielny? Czy się to tylko przypadkiem dzieje, czy też jest jakiś pierwiastek dynamiczny, który tej assocyacyi dokonywa? Wszak jeżeli opiłki żelaza zbiegają się na końcu magnesu, to wiemy czemu to przypisać; czyż więc tylko to zderzenie się funkcyj mózgowych dzieje się bez przyczyny?

Jakżeście wy też ciekawi, odpowiada na to cokolwiek niżej w przytoczonym ustępie Ferriere, wszakżeż: „wszelka czynność rozważana sama w sobie, jest nie do wytłómaczenia, a tern bardziej powód harmonii i stosowania wszystkich czynności do jednego celu, jest niewytłómaczalny“.

Jakto, więc zapomocą waszych assocyacyj, zderzeń, tota-lizacyj 2), spójności, zgęszczeń i spotęgowań czynności ośrod-

’) Ferifere op. c., str. 243.

2) Dr. Luyis np. tłóraaczy pojedynczość aktu psychicznego przez: „combinaison, la participation incessante et la totalisation (sic!) de tou-tes les energies vraiement specifiques“ (Le cerveau str. VIII.), a gdzieindziej (str. 84) powiada: „nos ćlćments sensitifs se condensent, se fu-

http://rcin.org.pl


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
sama jest rozkoszą", pisze Kant i podkreśla, że „rozkosz ta nie jest też pod żadnym względem
56705 P1090082 152 sam. Ta jedność i niepowtarzalność Logosu z Poimandresa wydaje się więc stosunkow
0000049 3 GENETYKA Wynik może wydawać się zaskakujący, jeśli przyjąć, że cecha ta determinowana jest
page0047 37 jest ściśle złączona z budową naszych narządów czuciowych, że budowa ta zależną jest od
DSC00045 (32) 168 Ćwiczenie 12 (rys. 12.7), Konsekwencją procesu pełzania jest więc. wydłużenie elem
1tom341 13. ELEKTROTF.RMIA 684 Ze względu na i/ę korzystnie jest więc eksploatow ać układ przy dużyc
page0043 88 żyję itd. Mamy świadomość, że jesteśmy tą rzeczą, to jest jednością, do której mogą się
page0128 118 się od znanego jedynie tą tylko cechą, że nie jest znanem aktualnie w chwili obecnej; j
page0202 198 jednością; ale ta jedność powstała przez złączenie wielu cząstek w całość organiczną, p
IMAG0186 (6) Społeczne konsekwencje procesu starzenia się ludności u Charakterystyczny jest fakt, że
NIEWAŻNOŚĆ Nieważność - polega na tym, że dana czynność będąca konsekwencją zachowania niezgodnego
Magazyn6501 149 ORESM1US NICOLAUS — OGRANIZACJA NAUKOWA tą pieniądza ze wskazaniami polityki mon
Image2083 Wiemy, że = 1 orazy_1_Ta "("+1)
SO KRATES Uważał ze tylko ta wiedza ucznia wzbogaci, którą sam sobie wytworzy przez własną

więcej podobnych podstron