page0343

333

WROŃSKIEGO ŻYCIE 1 FRACEi.

Rćsolution generale des equ. 1811 zamiast 1812, Refutation de Lagrange 1812, Philosophie de la technie, 1815, 1817. Philosophie de 1’infini 1817, Critique de Laplace 1819, Nouveaux systćmes de machines a vapeur 1835 i dodaje : Ob-sein Vater, ein Deutscher, einfach Hoene hiess, schrieb er sieh in seinen Wer-ken Hoene-Wronski.

52.    Aug6 L. Neuf pages dćciswes sur le vie de Jesus de M. Renan, 1863.

53.    F.K. Historya filozofii w zarysie, napisana przez Dr. Alberta Scliweglera i przełożona na język polski z czwartego (1860) niemieckiego wydania i pomnożona dodatkiem o filozofii w Polsce przez . . . Warszawa 1863.

Na str. 471—475, paragraf 10-y Dodatku p. t. : Wroński.

54.    Hoene Wroński M-me. Petit traite de metaphysigue elementaire, tra-duit de 1’aUemand de Snęli par . . . , des Acadómies de Turin, Montpellier, Yaucluse etc. suivi de quelques considćrations sur la Philosophie absolue. Paris, librairie d’Amyot. MDCCCLIV, 16-o, IV, 47.

55.    Augć L. Notice sur Hoenó Wroński par .... suivi du portrait de Wroński par M-me Wroński, Paris 1865, 8-vo, str. 23.

Podaje treściwy życiorys Wrońskiego, obiecując napisanie obszerniej biografii (patrz str. 351); wylicza najważniejsze dzieła, drukiem ogłoszone, mówi o 70 pozostałych rękopisach, z których wylicza 13. Wspomina o pobycie Wrońskiego w Niemczech, o ostatnich jego chwilach w Paryżu, spędzonych w nędzy matę-ryalnej (zapomoga 150 fr. od rządu francuskiego, zapomoga 1000 fr. dla wdowy wdowy od cesarza Napoleona); krytykuje dziełko Landura (patrz Nr. 43).

56.    Augó L. Supplement d la Notice sur Hoene Wroński. Listę des ouvrages publićs, rares et inódits. Donation des manuscrits inódits de Wroński a la Bibliotheque impóriale. Circonstances actuelles attachćes a cette donation par . . . Paris, Gauthier-Villars, 1866, 8-vo, str. 20.

Pani Wrońska zapisała, jak wiadomo, większość rękopisów filozoficznych swego męża Bibliotece cesarskiej, obecnie Narodowej w Paryżu, Wykonawcami jej woli byli Auge, ksiądz Różański i L. Jaubert Pozostałe rękopisy, a mianowicie część Apodyktyki, miały pozostać czasowo u Dra Toftbletto,— mechanika niebieska i lokomocya u Durutte’a. Akt zapisu, przedrukowany w dziełku, nosi datę 5 lipca 1865 r. Do niego dołączona jest lista 28 rękopisów, które dnia następnego t. j. 6 lipca mandataryusze złożyli w Bibliotece cesarskiej. 27go lipca zmarła pani Wrońska, 29go zaś Durutte w swojem i panny Conseillant imieniu wystąpił z protestem przeciwko testamentowi pani Wrońskiej. Proces zakończył się później wygraną panny Conseillant; w broszurze niniejszej Auge stara się udowodnić prawomocność aktu darowizny.

http://rcin.org.pl