page0561

553

Rust — Ritstow

zaretein w czasie epidemii. Po odłączeniu Krakowa do księztwa Warszawskiego przeniósł się do Lwowa, a w r. 1810 do Wiednia, gdzie mianowany piervvszym chirurgiem przy lazarecie, założył klinikę. W r. 1815 wszedł w służbę pruską, był generał-doktorem armii, professorem akademii medy-ko-chirurgicznej w Berlinie, wreszcie osiągnąwszy najwyższe zaszczyty, z powodu wieku przeniósł się do swoich dóbr do Szląska, gdzie w Klajczu w r. 1840 zyom dokonał. Mąż ten położył wielkie zasługi dla chirurgii tak przez swój uczony i zdrowy wykład, jak przez wiele użytecznych dzieł chirurgicznych, pomiędzy któremi ważniejsze są: 1) Helkologie (Wiedeń, r. 1811, 2 tomy, wyd. nowe powiększone i przerobione, Berlin, r. 1837—1840, 10 zeszytów). 2) Einige Beobachtung iiber die Wunden (Wiedeń, r. 1815). 3. Ar-throkologie (tamże, r. 1817). 4) Die Medicinalverfassung Preussens (Berlin, r. 1828). 5) Aufsdtze und Abhandlungen (tamże, r. 1834—1840, 3 to-my). Wydawał, Alagazin fur die gesammte Heilkunde od r. 1816—1840 w ogólnym zb.orze 60 tomów.    Fi At. S.

Rustejko, pseudonim Pieńkiewicza Adama (ob).

RllStem, znakomity malarz portretowy, urodził się w Pera, .przedmieściu Konstantynopola. W dziesiątym roku życia wzięty pod opiekę księcia Adama Czartoryskiego G. Z. P. i do Warszawy przywieziony, tu szkoły kończył; u Norblena (ob.) a następnie Baeciarellego (ob.) uczył się sztuki malarskiej. W r.- 1798 powołany do uniwersytetu wileńskiego na adjunkta katedry malarstwa obok Fr. Smugiewieża (ob.), po jego zgonie został professorem malarstwa i umarł na tej katedrze r. 1835. Głównym przedmiotem prac Rustema były portrety w których celował i które sławę jego ustaliły. W nich oprocz podobieństwa, uwydatniał i charakter malowanej osoby. W kompozycyach historycznych mniej był szczęśliwym. Jako professor położył niemałe zasługi w podniesieniu szkoły malarskiej Wileńskiej i rozszerzeniu zamiłowania w sztuce. Malował i miniatury. Szereg portretów jak i miniatur, podaje E. Ra-stawiecki w tomie II Słownika malarzów polskich. Różne małe jego rysunki wyszły litografowane (ale niestarannie i bez smaku artystycznego) przez C. Bachmatowicza w Wilnie p. n.: Somenir pittoresąue des petits oiwrages de J. Rustem; oraz: Przypomnienie Wilna r. 1837. W podeszłym wieku było zabawką Rustema, zarysowywać karty, dorabiając do ócz onych, najrozmaitsze figury i sceny. Zbiór takich rysunków, w ilości 80, został w kształcie kart do gry sztychowany p. n.: Cartes larbouilles par Rustem a Wina. Car-tes 80 de fantaisie, dess. par J. Rustem-. grac. par G. Klsling. Jedna z nich przedstawia samego malarza stojącego w krymce czerwonej, owiniętego w szubę.    K. Wl W.

RfistOW (Wilhelm), znany autor dzieł wojennych, urodził się w 1821 r. w Prusach. Obrawszy stan wojskowy, służył od r. 1841—1849 jako porucznik inżenijeryi w armii pruskiej, i w tym czasie brał udział w ufortyfikowaniu Poznania. Porwany prądem ruchów politycznych, popierał takowe w wydanych przez siebie pismach: Der M Hit erstaat wr und wdhrend der Recolution i Uber die Verteidigung des Heeres auf die Yerfassung. Skazany sądem wojennym na zamknięcie w twierdzy za krzewione powyższemi pismami ideje, schronił się do Szwejcaryi, gdzie przez czas niejaki w szkole wojskowej w Zu-riehu trudnił się nauczaniem. W ostatnich latach wzbogacił literaturę militarną pracami pożytecznemi, każdej prawie gałęzi tego zawodu dotyczącemi. Logiczne rzeczy przedstawienie, zdrowy sąd i dokładne zbadanie strategii i taktyki wojennej, znamionują wszystkie płody jego pióra. Znaczniejsze