tpn 1 22486901

M. RACIBORSKI: UllZEWA, KRZEWY ) ROŚLINY NA ZIEMIACH POLSKICH S51

Juniperus oommunis Pinus silvestris Abies excelsa Calluna vulgaris Oxycacos palustris Yaccimum Yitis Idaea

Vaccinium Myrtillus (b. rzadko na brzegach Podola)

Yaccinium uliginosum Arclostaphylos Uva ursi Ledum palustre.

Poza Podolem są one zresztą rozpowszechnione u nas wszędzie, granica ich południowa jest przeto granicą północną (lub zachodnią) Podola. Na wymienionych 10 gatunków, 9 ma liście zimo-zielone. Ubóstwo roślin zimo-zielonych, brak cetyniastych, wrzosów, torfowisk wyżynnych, brak widłaków jest ujemną, lecz wybitną cechą krainy podolskiej. Drzewa i krzewy dla Podola charakterystyczne, gatunki rozpowszechnione dalej na wschodzie lub na południu wyliczymy poniżej.

3)    Z drzew i krzewów Karpatom właściwych wyliczymy obecnie te, które poza Karpatami na północy nie rosną. Właściwe Karpatom wschodnim oznaczamy gwiazdką.

*Lonicera leiophylla » nigra

*Rhododendron Kotschyi *Ribes carpathicum.

Salix incana *Alnus viridis Pinus Mughus Larix europaea Sorbus Aria

4)    Znaczniejsza ilość roślin karpackich schodzi niżej lub pojawia się po pewnej przerwie znowu na dalekiej północy. Pierwsze osiągają na ziemiach polskich północną granicę swego rozsiedlenia. Są to z drzew i krzewów:

Salix silesiaca    Sambucus racemosa

Acer Pseudoplatanus    Myricaria germanica.

Z roślin zielnych bardzo liczne, z których jedne Wołynia, inne nawet Litwy dosięgają. Jako przykłady służą:

Aposeris foetida    Gentiana asclepiadea

Cirsium Erisithales    Pleurospermum austriacum.

Z gatunków górskich, dosięgających dalekiej północy, okolic ar-ktycznych, część przeważna ma zasięgi rozerwane. Wielu z nich brakuje zupełnie na całym niżu Polskim; pojawiają się one dopiero na północy odleglejszej.