WA308�7 II5947 NAUKA O LUDACH629 I

613

coraz bardziej i zmieniający się w Niemców ^x), Polacy, Czechy i Morawianie, Szlązacy i Słowaki w północno zachodnich komitatach Węgier, mianowicie w księztwie spizkiem.

Czas pojawienia się Słowian w Europie z pewnością określić się nie da ²).

Badania archeologiczno-etnologi.czne przekonywają, że zaludnienie ziemi, przez Słowian zamieszkanej, sięga niezmiernie dalekiej przeszłości. Znajdujemy bowiem w mogiłach na tej ziemi wyroby wyłącznie z kości i kamienia, ale czy były to mogiły Słowiańskie? Większość zaś mogił na ziemiach Słowiańskich należy do okresów bronzowego i żelaznego. Co wszakże jest zastanawiająeem, że wszystkie te mogiły mają cechę wyłączną, z małymi odcieniami, a wielce różną od innych krajów. W ziemiach słowiańskich znajdujemy i ślady mieszkań pierwotnych, w jaskiniach, na grodziskach odwiecznych, w końcu znane są . mieszkania nawodne. Gdybyśmy chcieli na tćm wyłącznie zrzódle opierać pochodzenie Słowian, moglibyśmy z niejaką pewnością twierdzić, że Słowianie zamieszkiwali w Europie zaraz po ostatnim potopie. Ale badania, kiedy mianowicie te ziemie zaludnione zostały, nie są jeszcze tak szeroko rozwinięte, nie sięgają wszystkich ziem słowiańskich z jednostajną dokładnością, tak że do stanowczych wyników dziś dojść jeszcze nie podobna i tylko przyszłe ścisłe badania mogą rzucić pewniejsze światło na epokę osiedlenia się Słowian w Europie.

Badacze dziejów pierwotnych Słowiańszczyzny oddawna już dzielą się na dwa obozy. Jedni utrzymują, że Słowianie są autochtonami Europy. aleukiyci poci nieznaną z nazw zbiorowych, któremi starożytm pisarze pierwotne ludy ponazywali. Drudzy zaś sądzą, że Słowianie razem z Hunnami a zatem już za naszej ery z Azyi tu przybyli. Wszakże większość znakomitszych badaczów słowiańszczyzny

*) Zanikanie tego języka od r. 1550 do 1750 przedstawił bardzo wyraźnie na pouczającej mapie Richard Aadree (Das Sprachgebiet der Lausitzer Wen-den. Prag. 1873)

²) Losy przedhistoryczne Słowian są w ogóle mało znane, dotąd jeszcze z większą meco dokładnością nie wys'wiecone i rzadko kiedy znajdują miejsce należyte w dziełach poważniejszych, zajmujących się losami ludów przedhistorycznych. Dla obznajomienia więc czytelnika ze śladami tego życia przedhistorycznego Siowian podajemy krótki i zwięzły rys onegoż, pióra znanego na tym polu badacza A K. Kir-kora. ijP. TA

http://rcin.org.pl