138
II. Funkcje jednej zmiennej
przedstawiamy rozważane wyrażenie kolejno w postaci
Przy x-» + oo wyrażenie podpierwiastkowe dąży do 1, a więc i pierwiastek ma granicę \/\ = \ ze względu na ciągłość pierwiastka, jako szczególnego przypadku funkcji potęgowej. Ponieważ wielomian (k—l)-szego stopnia (od pierwiastka) występujący w mianowniku także jest funkcją ciągłą, więc mianownik dąży do k, a granicą całego ułamka jest
u 14* 02 -ł- •. • + Ok k
3) Powróćmy do tezy z ustępu 33,13). Niech będzie a„>0 i a„->a. Załóżmy na razie, że 0<a< + oo i zastosujmy wspomnianą tezę do ciągu {ln a„).
Ponieważ ln a„->ln a (na mocy ciągłości funkcji logarytmicznej), więc
.. . «/- .. lna, + ...+lnfl„
liniln = -“Ina.
n
W takim razie ze względu na ciągłość funkcji wykładniczej mamy
nł in a/«i • • <4. In a
ya1...a„=e1“ v "->e =a.
Za pomocą granic 1) i 2) z ustępu 54 wynik ten przenosi się i na przypadek a=0 oraz a= +oo.
Tak więc, otrzymujemy następującą modyfikację wspomnianej tezy:
Jeżeli ciąg o wyrazach dodatnich an ma granicę (skończoną lub nie), to tę samą granicę ma również
ciąg ___
b„ — ai aż •.. a„.
4) Stosując tę tezę do ciągu
o 2 &n Un+1
al > “ » -» •••» -» - >
O i O 2 Gn-l G„
otrzymujemy interesujący wniosek:
a„
lim a„=lim (
przy założeniu, że istnieje druga z tych granic. Znajdźmy dla przykładu granicę
.. v^!
n
Podstawiając a„ =«!/«“, otrzymujemy
o»+i_ (n + 1)! «! 1 1
a„ (n-t-1)1' rT l. 1 V e
' K)'
5) Ustalimy kilka ważnych granic, które będą przydatne w następnym rozdziale:
(a)
log„(l+a) /O