Niejednoznaczność określa histerezę charakterystyki statycznej przetwornika (rys. 3.2). Miarą niejednoznaczności jest wielkość wyrażona zależnością
\y>
(3.6)
gdzie: y\,yi ~ wartości wielkości wyjściowej uzyskane dla tej samej wartości x, osiąganej kolejno przy powrolnym jej zwiększaniu i zmniejszaniu.
Rys. 3.2. Charakterystyka statyczna przetwornika z histerezą
Rys. 3.3. Sposób wyznaczenia błędu podstawowego
Niestałość charakterystyki statycznej spowodowana jest niestabilnością zera oraz czynni! kami przypadkowymi, które są związane z danym przetwornikiem (np. zmienne tarci] w łożyskach). Błąd podstawowy 5 oblicza się jako maksymalną wrartość błędu względnej go (rys. 3.3) stwierdzoną w określonym przedziale wielkości wejściowej
5 =
>’« -yj
(3-7)
gdzie: ya,yK1- -wartości wielkości wyjściowej wyznaczone dla wartości xa wielkości wejściowej kolejno z charakterystyki statycznej konkretnego przetwórni] ka i z prostoliniowej charakterystyki przetwornika katalogowego, dW^min -wartości analogiczne jak w zależności (3.5) uzyskane z prostoliniowej charakterystyki statycznej przetwornika katalogowego.
Wartość błędu podstawowego przetwornika wyrażona w % nazywa się jego klasą dokładności i podawana jest jako parametr charakteryzujący dokładność przetwarzania nr2etwomika danego typu. Podobnie jak dla innych elementów pomiarowych (np. mierników wskazówkowych) klasy dokładności są znormalizowane i w procentach wynoszą CU; 0,25; 0,4; 1; 1,5; 2,5; 4; 10.
Zakresem pomiarowym przetwornika nazywa się przedział wartości wielkości wejściowej w którym przetwarzanie odbywa się w określonej klasie dokładności.
Zakres przetwarzania przetwornika jest to przedział wartości wielkości x, w którym następuje jej przetwarzanie na sygnał wyjściowy. Zakres przetwarzania może zawierać kilka zakresów pomiarowych różniących się klasą dokładności.
Celem wzorcowania statycznego jest wyznaczenie funkcji przetwarzania przetwornika y = f[x) na podstawie pomiarów o określonej dokładności wartości y(- odpowiadających różnym wartościom x, nastawianym w zakresie pomiarowym, (/ = 1, 2, 3, ..., ń). Zadanie to polega na wyznaczeniu metodą najmniejszych kwadratów zależności funkcyjnej pozwalającej dla wartości xh x2, x3, ...., xn sygnału wejściowego uzyskać odpowiadające im wartości yh y2, }% yu ■■■, y„ sygnału wyjściowego niewiele różniące się od analogicznych wartości sygnału wyjściowego uzyskanych empirycznie. W tym celu przyjmuje się na podstawie pomiarów lub znajomości typu przetwornika przypuszczalny charakter funkcji przetwarzania w postaci wielomianu m-tego stopnia
y - a0 + a{x + a2x2 + a3xJ + ... +
(3.8)
m k
+ akx +... + amxm = Zakx
Optymalne wartości szukanych współczynników ao, aj, am wyznaczane są z warunku, że błąd średniokwadratowy dany zależnością
(3.9)
jest minimalny, to znaczy
(3.10)
Przy założeniu liniowości funkcji przetwarzania (3.2) błąd średniokwadratowy wyniesie
(3.11)
43