0377

32

Odliczanie: 22 czerwca 1941

Trzynastego czerwca Timoszenko i Żuków, przygnębieni i zdezorientowani, powiadomili Stalina o kolejnych ruchach wojsk przy granicy.

-    Przemyślimy to - uciął Stalin, który następnego dnia stracił cierpliwość, gdy Żuków zaproponował ogłoszenie mobilizacji: - To oznacza wojnę. Rozumiecie to czy nie?

Potem spytał, ile dywizji stacjonuje w rejonach nadgranicznych.

Żuków odparł, że sto czterdzieści dziewięć.

-    To chyba wystarczy, co? Niemcy nie mają tylu...

-    Ale Niemcy są na stopie wojennej - przypomniał Żuków.

-    Nie możecie wierzyć we wszystkie raporty wywiadowcze - powiedział Stalin.

Szesnastego czerwca Mierkułow otrzymał potwierdzenie ostatecznej decyzji ataku, które nadeszło od agenta „Starszyny” w kwaterze głównej Luftwaffe.¹ Poślijcie to swoje „źródło” w sztabie niemieckich sił powietrznych do jego jobanej matieri... - napisał Stalin do Mierkułowa. - To dezinfor-mator, a nie źródło. I.St. Nawet Mołotow próbował się okłamywać.

-    Byliby głupcami, gdyby nas zaatakowali - powiedział admirałowi Kuzniecowowi.

Dwa dni później, podczas trzygodzinnej rozmowy opisanej przez Timo-szenkę, on i Żuków błagali Stalina, by zarządził pełną gotowość bojową.

1

Czternastego czerwca Hitler zwołał ostatnią naradę wojenną przed rozpoczęciem

„Barbarossy”, przy czym generałowie przychodzili do Kancelarii Rzeszy o różnych porach, żeby nie wzbudzać podejrzeń. 16 czerwca wezwał Goebbelsa, aby poinformować

go o inwazji.