086

COACHING1 MENTORING W PRAKTYCE

CZĘSCII. OPROGRAMOWANIE KLIENTA

pewnością, stanowiskiem, postawą, by użyć kilku synonimów, a tym samym wprawia w ruch, wprowadza do działania naszą aktywność lub zaniechanie aktywności. Nawet w kwestii tak banalnej i w zasadzie zautomatyzowanej przez wzorce i wdruki, jak wybór dywanu, pieczywa na kolację, programu TV, decydują przekonania, gdyż to one skupiają uwagę na poszczególnych aspektach rzeczywistości, na jej szczegółach. Ich śladem podąża energia uruchamiająca działania, środki i konkretne zasoby lub je wyhamowuje, lub nadaje im inny bieg.

Na podstawie wieloaspektowego rozumienia zasady „Energia podąża za uwagą", Byron Ka-tie stworzyła swój system rozwoju, którego celem jest z jednej strony uwolnienie od cierpienia, ograniczeń i zmartwień, z drugiej zaś wyzwolenie człowieka do samorozwoju poprzez akceptację rzeczywistości. Okazało się, że model „pracy” znakomicie wkomponowuje się w podejście coachingowe. Zanim bowiem podążymy z klientem od jego celów do spodziewanych efektów potrzebne jest nierzadko usunięcie wewnętrznych barier i wzbudzenie nowych, wspierających przekonań, na których podbudowie osiągnie spodziewany rezultat. Na bazie doświadczeń trenerskich, warsztatów' oraz książek Byron Katie zbudowaliśmy w Norman Be-nett Academy dostosowany do realiów' polskich model czterech pytań zmierzających do prze-ramowania ograniczających przekonań klienta.

Pierwszym krokiem jest oczywiście wyłowienie z wypowiedzi klienta przekonania lub kilku przekonań w pakiecie, które bardzo silnie oddziałują z jego celami i zamierzeniami. Kolejnym elementem może być zadanie kilku pytań z listy jedenastu pytań rozkruszających. Często okazuje się, że ten etap albo otwiera klienta na tyle, że jest w stanie samodzielnie pow^Tołać do życia przekonanie wspierające, na którym oprze dalszą aktywność. Jednak zdarza się, że przekonanie jest silniej ugruntowane lub po zarysowaniu monolitu jednego uruchamia się inne, j silniejsze, decydujące o całym systemie powiązanych przekonań na temat danej kwestii, sic- ■ bie samego, innych ludzi lub świata i jego mechanizmów. Wtedy pracujemy dalej z wykorzys-    j

taniem poniższego w^rzorca. Praktyka pokazuje, iż pytania należy zadać dokładnie w zapropo-    j_j

nowanej kolejności. Model w^rtedy się sprawcza i pozwala klientowi odnieść korzyść. Coach j jest otwarty na wszystkie wypowiedzi klienta. Może zadawać kilkakrotnie pytanie z danego poziomu, by dotrzeć do różnych treści, które ujawni klient. Często w kolejnych fazach pracy j klient ujawnia coraz bardziej znaczące i kluczowe dla siebie przekonania. Byron Katie ma ■ w zwyczaju wdawać się w długie dyskusje z klientem, czasami przyjmuje pozycję nauczyciela lub doradcy. W prezentowanym modelu coachingowym jest to niepotrzebne, a nawet zaciemnia obraz i pozycje ról, gdyż w prezentowanym modelu klient jest odpowiedzialny za zmianę, coach zaś za proces. Pytania zadane w odpowiedniej sekwencji pozwalają precyzyjnie działać i rozwiązywać w^rraz z klientem zagadki jego myśli.

1. Pytanie otwierające

• Czy twoje przekonanie [stwierdzenie lub myśl] jest zawsze prawdziwe?

Używamy dowolnego sformułowania lub synonimu dotyczącego przekonania. Zależy

nam na uchwyceniu przez klienta generalizacji, usunięć lub zniekształceń. Możemy py-

171