ROZDZIAŁ 8
Rozwój funkcji poznawczych dziecka jest nierozerwalnie związany z jego rozwojem ruchowym. Im więcej ma ono ograniczeń ruchowych: zaburzenia napięcia mięśniowego (obniżone/zwiększone), przykurcze, atetozę, ataksję itp., tym większe ma kłopoty z poznaniem własnego otoczenia, z dotykaniem przedmiotów, czy wdeładaniem ich do ust. Nauczyciele często zniechęcąją się do prowadzenia ząjęć z dzieckiem, które z powodu dużych ograniczeń umysłowych, nie potrafi wykonać prostj'ch czynności, bo nie kontroluje ruchów własnego ciała, co przejawia się brakiem umiejętności utrzymania równowagi w pozycji siedzącej, brakiem koordynacji ruchów, niemożliwością manipulowania dłońmi. Najczęściej przeprowadzają oni zajęcia z uczniem siedzącym na wózku, który nie zawsze jest odpowiednio przystosowany do potrzeb konkretnego dziecka. Nauczyciele nie zdają sobie sprawy z tego, że jeśli dziecko siedzi w wózku, to nie może wykonać pewnych czynności, które mogłoby wykonać, gdyby znalazło się w odpowiedniej dla siebie pozycji, na przykład gdyby leżało przodem na klinie.
W swojej pracy nauczyciele spotykają się z dziećmi o różnym stopniu zaburzeń ruchowych i związanymi z tym trudnościami. Z doświadczenia wiem, że dużym problemem jest nieumiejętność pracy z dziećmi, które nie potrafią kontrolować ruchów swojego ciała, nie zachowują
119