1

1



32

Dla i : = 2, 3.....n

Oblicz p; = Oblicz Yj : =


aiPi-i + bi di ~ aih-i

a.p. , + b.

Podstaw xn : = yB

Dla i: = n- l,n-2,..., 1

Oblicz xt := P^(łl + y*

> > >


Dla i : = 1, 2, .... n Drukuj xt

1.2.3. Algorytm rozwiązywania pięcioprzekątniowych układów równań

Metoda stanowi rozwinięcie algorytmu Thomasa i odpowiednie wzory można wyprowadzić w analogiczny sposób, jak pokazano w poprzednim podrozdziale. Dotyczy ona układów równań liniowych typu

C1 dl el

Xl

A

b2 C2 d2 e2

X2

fl

ai b3 C3 d3 «3

X3

U

an-2 bn-2 Cn-2 d»-2 en-2

*

i

to

cs

i

' ^

an-1 bn-i Cn-l d»-1

*n-l

fn-l

°n K Cn

. *»

. fn

aixt-i +    + Cixi + dix,*i +    > i = 1> 2.....n

= a2 = bl = dn = en_1 = e„ = 0 .


(1.37)

lub w postaci zwartej (1.38)

Algorytm obliczeń sprowadza się do następującego ciągu wzorów [4]

1*2 - C2 b2 •



1.2.4. Metoda eliminacji Gaussa

Rozpatrywać będziemy układ n równań liniowych zawierający n niewiadomych (por. wzór (1.16)). Macierz główna układu może być w zasadzie dowolna, ale nieosobliwa.

Metodę eliminacji Gaussa realizuje się w kilku wariantach [2, 3, 7, 9]. Przedstawimy szczegółowo niektóre z nich. Układ równań (1.16) zapiszemy w postaci macierzy C, której n pierwszych kolumn zawiera elementy atj macierzy głównej A, natomiast kolumnę n+1 - wszą tworzą wyrazy wolne Z>,. Elementy tej macierzy oznaczymy symbolami c(j

*11*1

+ a12X2

+ .

+ aUXn = bl

C11

C12 '

Cln

Cl,n+1

°21 Xl

+ a22 X2

+ ,

+a2nXn=h ^ c_

C2l

C22 •

* C2 H

^2,n+1

(1.40)

anlXl

+ an2X2

+ ..

+annXn=bn

c»i

Cn2 ■

Cnn

^ntn* 1

Wariant podstawowy metody eliminacji polega na takim przekształcaniu macierzy C, aby otrzymać równoważny, prostszy układ równań, w szczególności n pierwszych kolumn macierzy C winno tworzyć macierz trójkątną. Etap drugi sprowadza się wówczas do rozwiązania trójkątnego układu równań (por. rozdział 1.2)).


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wzory do obliczania krakowianów Schemat szczegółowy obliczania pierwiastka krakowianowegoTablica 3.1
img022 2 Zadanie 1.32. Dla belki jak na rys.l.53a wyznaczyć reakcje i obliczyć siły przekrojowe. Zad
skanuj0274 (4) czyliK = ap — ar    (11.32) Aby obliczyć zbliżenie osi K = k m, wprowa
41044 IMG49 CM#fr Zadanie 32: Całkę J —    - obliczamy    (wjaki
IMG49 CM#fr Zadanie 32: Całkę J —    - obliczamy    (wjaki sposó
B (32) Zad i. Obliczyć moment skręcający, jaki może przenieść połączenie piasty z wałkiem za pomocą
2 (2565) yJJ 32. Ile łącznic jest w YJ)
306 (23) (9.32,) 306_ 9. Obliczanie obwodu magnetycznego maszyn prąch — przy wzbudzaniu pola od stro
26670 skan6 (5) 32 Przykłady obliczeń stopni redukcji Obliczenie stopnia redukcji z w y n i--Jc<5
mwobl Mapa warstwicowa. SkaloJ;500 Obliczenia. DANE: ńHi-5=8.1n di-3=65.01m ńh 3-i7ao=4.7
A (32) A. ZadJ. Obliczyć maksymalne naprężenie w połączeniu klejonym piasly pokrętła z wałkiem, któr
IMG49 CM#fr Zadanie 32: Całkę J —    - obliczamy    (wjaki sposó
41044 IMG49 CM#fr Zadanie 32: Całkę J —    - obliczamy    (wjaki

więcej podobnych podstron