Spis treści Notatki
B. Baraniak. Metody badania pracy. Warszawa 2009 ISBN 978-83-61408-68-0.0 by WAiP 2009
Klasyfikacja zawodów i specjalności jako narzędzie edukacji i rynku pracy 67
w grupach 6, 7, 8, takich jak np. piekarz, cukiernik, wędliniarz, złotnik, grawer, kowal. Dążenie do unifikacji systemów klasyfikacyjnych stwarza większą przejrzystość i łatwość w posługiwaniu się i stosowaniu, bowiem jeden dokument służy potrzebom poradnictwa i szkolnictwa zawodowego, a także celom gospodarki i statystyki w ustalaniu zapotrzebowania na pracowników, które powinno być ściśle skorelowane z organizacją edukacji, przygotowującej corocznie kadry dla potrzeb poszczególnych sektorów gospodarczych danego kraju.
W aktualnej klasyfikacji zawodów i specjalności, poza dostosowaniem do Międzynarodowego Standardu 1SCO-88 COM, wciąż korzysta się z opublikowanej w 1965 roku przez specjalistów z Komitetu Pracy i Płac tzw. ogólnogospodarczej klasyfikacji zawodów. Zawody w liczbie 2749 z wyjątkiem służb mundurowych (siły zbrojne), wyższych i średnich kadr administracji publicznej z organizacjami społecznymi i politycznymi podzielono na cztery grupy (wielkie, średnie, podstawowe i specjalne), a w grupie wielkiej wyodrębniono 10 następujących grup gospodarczych.
0 - górnicy, skalnicy, wiertacze i pokrewni,
1/2 - robotnicy przemysłowi, budowlani, robotnicy pokrewni, rzemieślnicy (z wyjątkiem sklasyfikowanych w grupie),
3 - rolnicy, ogrodnicy, leśnicy, rybacy i pokrewni,
4 - pracownicy komunikacji, transportu i łączności,
5 - sprzedawcy i inny pracownicy obrotu towarowego, pracownicy usług gospodarczych i inni,
6 - inżynierowie i technicy, matematycy, fizycy, chemicy, geolodzy, biolodzy i pokrewni,
7 - lekarze, pielęgniarki, farmaceuci i pokrewni,
8 - historycy, socjolodzy, fizjolodzy, prawnicy, ekonomiści, nauczyciele, literaci, dziennikarze, artyści, muzycy, plastycy, aktorzy i pokrewne,
9 - pracownicy administracyjno-biurowi
Strukturę tej klasyfikacji ilustruje tabela 12.
-+- • ST i t ** ^ ^ *
B. Baraniak. Metody badania pracy. Warszawa 2009 ISBN 978-83-61408-68-0, © by WAiP 2009
68 Rozdział 3. Klasyfikuje, kwalifikacje i kompetencje zawodowe
Tabela 12. Podział zawodów na grupy wg klasyfikacji gospodarczej z 1965 r.
tp |
GRUPY | |||
WIELKIE |
ŚREDNIE |
PODSTAWOWE |
SPECJALNE | |
1. |
0 |
3 |
4 |
52 |
2. |
1/2 |
20 |
115 |
1408 |
3. |
3 |
3 |
4 |
4$ |
4. |
4 |
10 |
14 |
73 |
5. |
5 |
9 |
13 |
103 |
6 |
6 |
10 |
71 |
489 |
7. |
7 |
5 |
8 |
66 |
8. |
8 |
8 |
16 |
148 |
9. |
9 |
1 |
1 |
38 |
10 |
69 |
299 |
2474 |
Aktualna struktura klasyfikacji zawodów i specjalności, wykorzystująca dotychczasowy dorobek w zakresie budowy klasyfikacji zawodów, uwzględnia aktualne tendencje rynku pracy, wymagające wciąż wyższych kwalifikacji, co prowadzi do scalania stanowisk w odpowiedzi na zmienny charakter pracy. Aspekt ten wyraża tabela 13.
Tabela 13. Struktura wielkich grup klasyfikacji zawodow i specjalności oraz poziomy kwalifikacji * na potrzeby rynku pracy
tp- |
NAZWA GRUPY WIELKIEJ |
LICZBA GRUP W RAMACH GRUPY WIELKIEJ |
LICZBA ZAWODÓW I SPECJALNOŚCI |
POZIOM KWALIFIKACJI** | ||
DUŻYCH |
ŚREDNICH |
ELEMEN TARNYCH | ||||
1. |
Parlamentarzyści, wyżsi urzędnicy i kierownicy |
3 |
6 |
33 |
42 |
- |
2. |
Specjaliści |
4 |
20 |
63 |
394 |
4 |
3. |
Technicy i inni średni personel |
4 |
18 |
69 |
308 |
3 |
4. |
Pracownicy biurowi |
2 |
7 |
20 |
50 |
2 lub 3 |