I W. Wńjcik. ,CVw \>(t;.• abrd.• n»/»u VUn«»W4 200?
IMłV 07S.8n?52fi.|*«M>, bv WV>hm Klwer Polska Sr r n.o JJ>Vl7
Spis treści Notatki
i<ozdzi<d Kruwinoia^czne i Scruminaiiti^czne zagadnienia rozmriwawiia iindrt^iiajrsutiuMśa...
sto w transakcjach stosowana jest wymiana barterowa, przykładowo broń za narkotyki™.
Wielu terrorystów jest notowanych przez, policję za pospolite przestępstwa, najczęściej jednak ich dokument}' są sfałszowane. Jeden z Algierczyków, stale mieszkający w Stanach Zjednoczonych, który został zatrzymany przez kanadyjskie służby graniczne w trakcie przemycania 60 kg materiałów wybuchowych, wcześniej był notowanym złodziejem. Członkowie francuskiego gangu Roubabc, którzy zostali w l%6 r. oskarżeni o kradzieże na północy Francji, zabójstwo policjanta i powodowanie wypadków samochodowych, po których uciekali, ostatecznie okazali się terrorystami i za taką działalność zostali skazani. Niektórzy członkowie tej grupy walczyli po stronie muzułmanów w Bośni, choć zajmowali się również przemytem kradzionych samochodów do Algierii7*.
Wszystkie te przestępstwa są jednak dopiero przestępstwami bazowymi, czyli tzw. pierwotnymi, a zatem dochody z nich muszą zostać zalegalizowane w formie kolejnego przestępstwa, czyli prania pieniędzy. Pomimo wielu rygorystycznych przepisów, rozległej współpracy międzynarodowej i to zagadnienie nie stwarza problemów wyspecjalizowanym przestępcom. Zdarza się bowiem, że np. w ekwadorskim banku klient wpłacający 10 tys. USD zleca, by na rachunku pojawiło się tylko 7-8 tys. Brakująca kwota to koszt prania pieniędzy zapewniający legalną transakcję poprzez korupcję urzędnika bankowego. Zatem już legalnie, za oczyszczone pieniądze, można kupić produkty niezbędne dla terrorystów albo pieniądze przetransferować za gTanicę na rachunek określonej firmy trudniącej się legalnym importem. Może to być jednak firma specjalnie założona przez grupę terrorystyczną. Takie firmy, jak się wydaje, prosperują znakomicie i plącą podatki. Jednakże w większości z nich księgowość wykazuje straty. Są tu jednak straty z legalnej działalności.
Nie bez znaczenia jest również pogląd, że jedna z grup terrorystycznych. które dokonały zamachu w Madrycie 11 marca 2004 r., zainteresowana była jedynie wynagrodzeniem za zdetonowanie ładunków. Taką lezę przedstawiono w mediach niemieckich zc stwierdzeniem, iż atak sfinansował saudyjski imam Salman FI Aouda, uważany za przyjaciela Osamy bin Ladena. Natomiast bezpośrednim organizatorem miał być Egipcjanin Rabeia F.l Sayed.
Aj.;t m j.: Rr/puv/l‘ń>tw.l Wi ivni.'tr/ni-^o, Ofń; .lina Witryri.i [ntiTF^hlw.J, Wfflb? ? Jtfrruy nnjslzynii/ttiriu vi. www.abw.gi»v.pVT«-rro»v/jn; M. Mjmnkp, T\inaasr.uMni? terrotyimu ~ D. Wakwska, SŁntv’i:y terroru, R/«*izpr<'pr>liŁa / 2C tvr/«%nia 2MI i.
I W, Wójcik. PrzefAukiahMe fimnutwiMu .v>wv«i», Wnwiw^ 2007 ISBN OTS.fn^SJń.lHM.by Woltm Kl-wer P,M:;kn Sr r n r. 2«Vl?
4. Otsf.hf.viy z yrzctippczae: zor^ma/mw)
Dochody zorganizowanych grup przestępczych od dawna są przedmiotem zainteresowań kryminologów. Według szacunków US Mews and World Report, organizacja mafijna Cosa Mostra zdobywała rocznie przynajmniej Ul mld USD, z czego największa część pochodziła z handlu narkotykami. Na przełomie XX i XXI w., według danych uzyskanych z Centralnego Biura Śledczego KCH brudne dochody polskich gangów to przynajmniej 2 mld USD rocznic. Dochody to pochodzą przede wszystkim z: kradzieży samochodów — 360 min USD, produkcji i sprzedaży narkotyków 350 min USD,
- przemytu alkoholu i papierosów — 3lX) min USD,
- handlu pirackimi kasetami i podróbkami towarów markowych — 150-200 min USD,
- innych nielegalnych dochodów, które stwarzają dotychczas trudności z ich oszacowaniem, a mianowicie: z. prostytucji (szacuje się, że dla zorganizowanych grup przestępczych pracuje kilkadziesiąt tysięcy prostytutek), handlu żywym towarem, z nielegalnego hazardu, wymuszania haraczy, oszustw finansowych, nielegalnego przemytu imigrantów, rozbojów, włamań i kradzieży.
W obliczeniach nie uwzględniono niestety najbardziej dochodowych obecnie przestępstw w Polsce, po handlu narkotykami i paliwami, jakimi są zapewne wymuszanie haraczu i kidnaping biznesmenów oraz członków ich rodzin.
Wycena dochodów z poszczególnych przestępstw w świetle badań przedstawia się różnie. W 1995 r. Australijska Agenda do spraw Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy (ALSTRAC) określiła, że dochody z niektórych kategorii przestępstw wyglądają następująco:
- jedno ujawnione przestępstwo handlu narkotykami to dochód rzędu 100 tys. USD,
oszustwo 50 tys. USD. Wydaje się, że do tej kategorii można zaliczyć klasyczne oszustwo finansowe, gdyż zdaniem kryminologów amerykańskich straty banku amerykańskiego w wyniku jednego oszustwa komputerowego wynoszą ponad 800 tys. USD, podczas gdy w trakcie napadu na bank straty wynoszą około 8 tys. USD. Natomiast straty banków w wyniku działania pracowników wynoszą miliony euro. Na przykład w wyniku oszustw komputerowych dokonanych przez pracowników banków w kilku krajach zachodnich straty wynosiły setki milionów euro rocznie w każdym z nich;
87