505

A HibUl. IM1U.1 .Vvu    r„, r ), buui :uO

ISBN D4H1II ł-7. © l>. »N TOS »*}

15 13 ZASTOSOWANIE TEORII ORBITALI v0LEKULARNVCM W CHEMII KOORDYNACYJNEJ SOS orbitale o symetrii 7j„

E. = Jjtrr, - ff.»)

E. = ^jtlT, — ff-,)

= 7T<«. - <*-.■>

Wszystkie kombinacje liniowe zestawione na różne sposoby stanowi;) sumy orbitali a o dodatnich lub zmienionych, ujemnych, wartościach funkcji falowej. Orientację w lym ułatwia rys. 15.25.

Orbitale cząsteczkowe kompleksu otrzymujemy teraz, tworząc kombinacje liniowe orbitali atomu centralnego z funkcjami E o takiej samej symetrii.

	Kombinacja liniowa
Symeirin	orbitalu	z oibilalem	daje orbiul cząsteczkowy
	atomu	mieszanym
	centralnego	ligandów
4.,	4*	S,	Ai, luezdcgcncnmwy
	•»P.	r.
		r.	7j. potrójnie zdepenenmany
	*P:	E:
	id.-.	r.;
Z,		^r.'-Z*	F., podwójnie /degenerowany

7. rysunku 15.25 wynika, że funkcje 2? stanowiące kombinacje liniowe orbitali ligan-dów zostały dobrane w ten sposób, że dodatnia część orbitalu atomu centralnego pokrywa się zawsze z dodatnią częścią orbitalu E Podobnie nakładają się części ujemne.

Orbitale cząsteczkowe o symetrii .4,,. 7j, oraz E, są orbitalami wieloccntrowymi. Orbital o symetrii A_lt jest na przykład orbitalem siedmiocentrowym. co oznacza, ze elektrony, których zachowanie jest przez, niego opisywane, można napotkać nie tylko w sąsiedztwie jądra atomu centralnego, ale również w sąsiedztwie wszystkich sześciu atomów bezpośrednio z nim skoordynowanych. Oibitale o .symetrii 7j„ są orbitalami trójcentrowymi. gdyż z każdym orbitalem p atomu centralnego pokrywają się po dwa orbitale ligandów. Spośród orbitali o symetrii E, jeden orbital (z²) jest Siedmiocenlrowy. a diugi (x² — y²) pięcioccntrowy.

Każdemu orbitalowi wiążącemu odpowiada orbital antywiążący o znacznie wyzszej energii. W schemacie energetycznym orbitali kompleksu oktaedrycznego oprócz, orbitali wiążących i antywiązących uwzględnić musimy także orbitale o symetrii T_2l. to jest orbitale d,_y. d,. i d_y!. dla których nie można było utworzyć kombinacji liniowej orbitali