Strona 51 /228
Limit wydruku: O
2.1. Kięstwo uawikK (1807-181S)
Tak rozległe uprawnienia wymagały rozbudowanego aparatu pomocniczego. W tym celu powołano prefektury, których organizacja została określona w instrukcji z 2 sierpnia 1809 roku. Prefekturę tworzyli radcy i Biuro Prcfekturalnc, które składało się z następujących wydziałów;
^ Administracyjnego,
O Dóbr Narodowych i Lasów, O Prawnego.
O Budowniczego,
O Lekarskiego.
Na prawach specjalnego wydziału funkcjonował Sekretariat Generalny Prefektury. Funkcja sekretarza generalnego, przeniesiona na wzór Francji, polegała na nadzorze nad funkcjonowaniem kancelarii i asystowaniu prefektowi podczas wykonywania przez niego zadań służbowych. 'laki porządek organizacyjny miał zapewnić sprawną realizację wszystkich zadań.
Ostatecznie w grudniu 1807 roku król Fryderyk August na wniosek Rady Stanu dokonał nominacji na stanowiska prefektów. Nominowani zostali w departamencie:
O warszawskim - M. Lubieński, od 16 stycznia 1810 roku F. Nakwaski, O poznańskim - J. ł.uba. od 2 czerwca 1809 roku A. Poniński,
O kaliskim - A. Garczyński,
O bydgoskim - A. Gliszczyński.
O płockim -1. Moszyński, od 19 stycznia 1808 roku R. Rcmbidiński, O łomżyński - J. Lasocki.
W wyniku zwycięskiej wojny z Austrią w kwietniu 1810 roku król podpisał nowe nominacje w następujących departamentach:
O siedleckim - J. Grzybowski, od 5 października 1810 roku S. Wodzicki, O krakowskim - ks. H. Lubomirski,
O lubelskim - ks. M. Jabłonowski,
O radomskim - J. Małachowski'1.
W dość krótkim okresie istnienia Księstwa nastąpiła powolna koncentracja władzy administracyjnej prefekta, który pełnił w zasadzie funkcję szefa zespolonej administracji rządowej w departamencie. Wiele kontrowersji wywoływała sprawa organizacji
‘ .M. KiIUs, Orpmyadnumstracft terytorialną KnciTme WttnzaH&un, Toruń 1975, ł 29-30.
tej