Stosunek pola zawartego między linią równomiernego rozdziału a krzywą koncentracji I x>renza («) do pola połowy kwadratu nosi nazwę współczynnika koncentracji Lorenza:
k
a
5000
(2.47)
Współczynnik koncentracji jest miarą niemianowaną i zawiera się w przedziale: 0 < k < 1. Jeśli k = 0. to mamy do czynienia z brakiem koncentracji, przy k = I zaś występuje koncentracja zupełna.
Praktyczny sposób postępowania przy pomiarze siły koncentracji metodą graficzną i analityczną zaprezentujemy na przykładzie (tablica 7).
Tablica 7. Liczba ludności w gminach w Polsce w 1977 r.
Gminy o liczbie ludności (w lys.) |
Liczba gmin |
Liczna liczba ludności-1 (w ty$.) |
Częstości względne |
Skumulowane częstości względne | ||
liczby gmin |
łącznej liczby ludności |
liczby gmin |
łącznej liczby ludności | |||
powyżej 2 |
IS |
23.4 |
0.7 |
0.2 |
0.7 |
0.2 |
2- 5 |
490 |
1 972,5 |
23,7 |
13.3 |
24.4 |
13.5 |
5- 7 |
663 |
3951.3 |
32,0 |
26.6 |
56.4 |
40.1 |
7-10 |
551 |
4 551.0 |
26.6 |
30.6 |
K3.0 |
70,7 |
powyżej 10 |
351 |
4 364,3 |
17.0 |
29.3 |
100.0 |
100.0 |
* licithc ludhofai w pouuiKgńtaych pncd/iłłMłl puduw ilu pabziwlr iŁin;i'll inilvwiik*ilii)Ui, gdyż
Kooouoe /umykuuic pive<l/u>Vw i Kor/ytlunie /c .4rc«łk<W kkii pm»:ulzili>ł>y ilu ilnfyiti hlęiuv*
Źródło: Ft*zniX iSr/m/yrafn cm 197$, u. 7—8.
Już na podstawie pobieżnej analizy danych zawurtych w tablicy 7 można stwierdzić, że zachodzi tu zjawisko koncentrucji liczby ludności w gminach. Odczytując parami odsetki liczby gmin i odsetki łącznej liczby ludności zauważamy bowiem dość znaczne różnice. Występowanie koncentracji potwierdza również wykres wielohokti koncentracji (rys. 7).
Do obliczenia współczynnika koncentracji /a pomocą w/oru (2.47) niezbędna jest znajomość powierzchni a. W tym celu należy uprzednio ustalić powierzchnię znajdującą się poniżej kr/.ywcj koncentracji Lorenza. Dokładne ustalenie tej powierzchni wymogu ziuijomości analitycznej postaci funkcji krzywej koncentracji. W badaniach empirycznych powierzchnię tę znajduje się w sposób przybliżony jako
Rys. 7. Wielobok koncentracji
sumę pól trójkąta i trapezów (por. rys. 7). Figur tych jest tyle. ile jest wierszy w szeregu.
Powierzchnię pod krzywą koncentracji można zatem obliczyć jako:
P = P, +
im 2
(2.48)
gdzie: P, — pole trójkąta; P, — pole i-tego trapezu.
Korzystając ze znanych wzorów na pole trójkąta i trapezu otrzymujemy:
P3 =
0.2 • 0.7 2
0.2+ 13,5
0.070.
• 23,7 = 162,345,
P, =
13.5 + 40.1
32 = 857.6.
P$ =
40.1 + 70.7 2
70.7 + 100 2
■ 26.6 = 1473.64. • 17 = 1450,95.
59