58 59

58 59



Stosunek pola zawartego między linią równomiernego rozdziału a krzywą koncentracji I x>renza («) do pola połowy kwadratu nosi nazwę współczynnika koncentracji Lorenza:

k


a

5000


(2.47)


Współczynnik koncentracji jest miarą niemianowaną i zawiera się w przedziale: 0 < k < 1. Jeśli k = 0. to mamy do czynienia z brakiem koncentracji, przy k = I zaś występuje koncentracja zupełna.

Praktyczny sposób postępowania przy pomiarze siły koncentracji metodą graficzną i analityczną zaprezentujemy na przykładzie (tablica 7).

Tablica 7. Liczba ludności w gminach w Polsce w 1977 r.

Gminy o liczbie ludności (w lys.)

Liczba

gmin

Liczna liczba ludności-1 (w ty$.)

Częstości

względne

Skumulowane

częstości

względne

liczby

gmin

łącznej

liczby

ludności

liczby

gmin

łącznej

liczby

ludności

powyżej 2

IS

23.4

0.7

0.2

0.7

0.2

2- 5

490

1 972,5

23,7

13.3

24.4

13.5

5- 7

663

3951.3

32,0

26.6

56.4

40.1

7-10

551

4 551.0

26.6

30.6

K3.0

70,7

powyżej 10

351

4 364,3

17.0

29.3

100.0

100.0

*    licithc ludhofai w pouuiKgńtaych pncd/iłłMłl puduw ilu pabziwlr iŁin;i'll inilvwiik*ilii)Ui, gdyż

Kooouoe /umykuuic pive<l/u>Vw i Kor/ytlunie /c .4rc«łk<W kkii pm»:ulzili>ł>y ilu ilnfyiti hlęiuv*

Źródło: Ft*zniX iSr/m/yrafn cm 197$, u. 7—8.

Już na podstawie pobieżnej analizy danych zawurtych w tablicy 7 można stwierdzić, że zachodzi tu zjawisko koncentrucji liczby ludności w gminach. Odczytując parami odsetki liczby gmin i odsetki łącznej liczby ludności zauważamy bowiem dość znaczne różnice. Występowanie koncentracji potwierdza również wykres wielohokti koncentracji (rys. 7).

Do obliczenia współczynnika koncentracji /a pomocą w/oru (2.47) niezbędna jest znajomość powierzchni a. W tym celu należy uprzednio ustalić powierzchnię znajdującą się poniżej kr/.ywcj koncentracji Lorenza. Dokładne ustalenie tej powierzchni wymogu ziuijomości analitycznej postaci funkcji krzywej koncentracji. W badaniach empirycznych powierzchnię tę znajduje się w sposób przybliżony jako

Rys. 7. Wielobok koncentracji


sumę pól trójkąta i trapezów (por. rys. 7). Figur tych jest tyle. ile jest wierszy w szeregu.

Powierzchnię pod krzywą koncentracji można zatem obliczyć jako:


P = P, +

im 2


(2.48)


gdzie: P, — pole trójkąta; P, — pole i-tego trapezu.

Korzystając ze znanych wzorów na pole trójkąta i trapezu otrzymujemy:


P,=


P3 =


0.2 • 0.7 2

0.2+ 13,5


0.070.

• 23,7 = 162,345,


P, =


13.5 + 40.1

32 = 857.6.

P$ =


40.1 + 70.7 2

70.7 + 100 2


■ 26.6 = 1473.64. • 17 = 1450,95.


59


Wyszukiwarka