62

62



EU U? ^)łf\ J\ D D S? ^    & Limit wydruku: O


- iLibrary Keader


Strona 62/228


**""»* loT« UW** M

Organizacja i (blablnok służb policyjnych na Bemach polskich w latach 1795-1918

Wydział Policji podzielony na trzy sekcje: warszawską, prowincjonalną oraz sekcję straży narodowej i żandarmerii, który zajmować się miał sprawami bezpieczeństwa w podziemnym państwie. Do głównych zadań służb podporządkowanych Wydziałowi Policji należało oddziaływanie na opinię i poglądy poszczególnych grup i warstw społecznych w interesie władz powstańczych. Ponadto zajmowano się ściganiem szpiegów rosyjskich oraz osób szkodzących sprawie polskiej.

Jednocześnie podjęto próbę wykorzystania aktywności społecznej i obywatelskiej, jaka obudziła się w społeczeństwie polskim pod zaborem rosyjskim jeszcze przed wybuchem powstania. Pod wpływem niezadowolenia społeczności Warszawy w 1861 roku namiestnik Aleksander Gorczakow wyrazi! zgodę na utworzenie Straży Obywatelskiej w mieście. Jednakże po kilku miesiącach pod presją carskich władz wojskowych i policyjnych Straż została rozwiązana.

|uź w trakcie powstania, 8 czerwca 1863 roku, Rząd Narodow y uchwali! dekret, w którym polecił organom samorządu tery tonalnego (burmistrzom i wójtom gmin) utworzenie jednostek Straży Bezpieczeństwa, które miały wspomagać terenowe władze i oddziały powstańcze oraz udzielać informacji kontrwywiadowczych i wywiadowczych na temat kierunków i sposobów działania władz carskich.

Okręg policji warszawskiej składał się z czterech cyrkułów (dzielnic), te z kolei dzieliły się na inspekcje. Najmniejszą jednostką organizacyjną był rewir. Pierwszym naczelnikiem policji warszawskiej został Jan Karłowicz. Jak już wspomniano, w ramach Wydziału Policji znalazła się .Straż Narodowa, która była odpowiedzialna za bezpieczeństwo Rządu Narodowego i jego członków.

Należy pamiętać, iż wszystkie przedstawiono organy władzy powstańczej działały w warunkach konspiracji i jedynie w ograniczonym zakresie mogły pełnić funkcje policyjne.

2.4. Carskie organy policyjne na ziemiach polskich pod zaborem rosyjskim w latach 1831-1918

Po upadku powstania listopadowego rozpoczął się proces unifikacji prawno-ustrojowej Królestwa z Cesarstwem Rosyjskim. Na terenie Królestwa Polskiego wprowadzono stan wojenny. W związku z tym wzrosła rola wojska w zarządzaniu krajem na poziomic centralnym i w terenie.

Urząd namiestnika otrzyma! pogromca powstania, feldmarszałek Iwan Paskie-wkz, który' miał być gwarantem ostrego kursu władz wobec Maków. Przystąpiono do rozbudowywania aparatu represyjnego, podporządkowując go urzędowi wojennego generała-gubernatora warszawskiego. Sprawował on zwierzchnictwo nad komisjami

F* Ite!ix iLibrary Reader


Wyszukiwarka