69
Spis treści Notatki
}. VV. Wójcik, ftyiwęzwii. Wamsowi
ISrt\ hy WolICH KtutoCI IV:,k, S|v / n,n. 200?
toadziat 4. fanwaamifljiyaarcrioatf sugadisifyia pnmwazóteuia lijmmainiu terrcrf/zmi
roryzmu międzynarodowego155. Dokument ten określa ramy praktycznej współpracy państw w dziedzinie zwalczania terroryzmu międzynarodowego. Sianowi również punki odniesienia dla wielu innych dokumentów przyjmowanych przez różne organizacje narodowe, w tym Unię Europejską. W omawianej rezolucji Kada Bezpieczeństwa zadecydowała, iż wszystkie państwa powinny zdecydowanie zapobiegać finansowaniu terroryzmu i je zwalczać Jako drugie postanowienie okr eślono konieczność dokonania penalizacji w prawie wewnętrznym w zakresie dostarczania lub zbierania funduszy przeznaczonych na cele terrorystyczne. Trzecim głównym postanowieniem jest konieczność bezzwłocznego zamrażania funduszy lub innych aktywów osób lub podmiotów, które:
a) popełniają, uczestniczą w popełnianiu lub zamierzają popełnić akt terrorystyczny;
b) posiadają lub kontrolują takie osoby;
c) działają w imieniu takich osób (popełniających, uczestniczących w popełnianiu lub zamierzających popełnić akt terrorystyczny).
Kolejne postanowienia wspomnianej rezolucji to: zabronić swoim obywatelom i wszystkim osobom przebywającym na terytorium kraju tworzenia zasobów, fundusz}' lub innych źródeł ekonomicznych przeznaczonych bezpośrednio lub pośrednio dla osób, które popełniają, zamierzają popełnić, ułatwiają popełnienie lub uczestniczą w popełnieniu aktu terrorystycznego, podmiotów kierowanych przez takie osoby oraz osób lub podmiotów działających w imieniu takich osób:
- powstrzymywać się od udzielania wsparcia, biernego i aktywnego, podmiotom i osobom zamieszanym w popełnianie aktów ten orystycznych; podjąć wszelkie niezbędne kroki zapobiegawcze, w tymi zapewnić mechanizmy wczesnego ostrzegania;
- odmawiać udzielania schronienia osobom, które finansują, planują, wspierają lub popełniają czyny terrorystyczne;
- zapobiegać wykorzystywaniu swoich terytoriów do planowania, finansowania, ułatwiania lub popełniania czynów terrorystycznych skierowanych przeciw innemu państwu bądź jego obywatelom;
- zapewniać, aby każda osoba, która uczestniczy w finansowaniu, planowaniu, przygotowaniu lub popełnianiu czynu terrorystycznego,
'1' 2ob. wwK.unz j 11 xirg.pkteiir>iy/itv'dy.iila n i3n/.php.
138
}. W. Wójcik, Prxem\łaa!m!C'&A:.'X9\<\:x:u feiiwęzwu. Wamsowi 2>Xfi I.StłN J(,.l n'V>, ■ • hy WotlCiS KluWCI Hi-Hkc S|>. / O.O. 2i»T
•i. .MifiŁ^TMłrdm ONZ 2 *;i« 9 grudniu \9M •: ortiwloi.iiii ij^n.^acói ierwwmu
albo też we wspieraniu terrorystów; została postawiona przed sądem oraz zapewniać, aby czyny terrorystyczne zostały uznane w prawic wewnętrznym za poważne przestępstwa kryminalne i były zagrożone karą, która we właściwy sposób odzwierciedla powagę czynu;
- wspierać się wzajemnie w dochodzeniach i postępowaniach kryminalnych dotyczących finansowania terroryzmu;
- zapobiegać przemieszczaniu się terrorystów i grup terrorystycznych poprzez skuteczne kontrole graniczne, kontrolę wydawania dokumentów tożsamości oraz dokumentów podróży.
We wspomnianym dokumencie podjęta również została decyzja o powołaniu do życia Komitetu Rady Bezpieczeństwa, którego zadaniem jest kontrola realizacji rezolucji. Ponadto Rada Bezpieczeństwa wezwała państwa do wzmocnienia wymiany informacji operacyjnych i informacji w po-stępowaniach karnych i administracyjnych, zawierania porozumień mających na celu zapobieganie i zwalczanie działań terrorystycznych, stania się stronami wszystkich konwencji i protokołów związanych ze zwalczaniem terroryzmu i dopilnowania, aby status uchodźcy nie był przyznawany osobom związanym z działaniami terrorystycznymi.
Zasadne jest stanowisko, że jednym z najskuteczniejszych sposobów walki z tym zjawiskiem, wskazanym w omawianej rezolucji Rady Bezpieczeństwa ON/ w sprawie zwalczania terroryzmu międzynarodowego, jest zlokalizowanie i zablokowanie źródeł jego finansowania. Wiodąca rola ON/ uwidacznia się w działaniach innych organizacji międzynarodowych, a szczególnie w ramach organów Unii Europejskiej, która również przyjęła postanowienia w omawianych zagadnieniach i wydała omówione dalej akty prawne.
4. Międzynarodowa konwencja ONZ z dnia 9 grudnia 1999 r. o zwalczaniu finansowania terroryzmu
4.1. Cele i przesłanki konwencji
Na różnorodne formy finansowania terroryzmu przez różne państwa i organizacje, a nawet osoby prywatne, zwróciło uwagę Zgromadzenie Ogólne ONZ już w pierwszej połowie laL dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia,
139
Wyszukiwarka