6

Krzywa produkcji obrazuje związek między nakładami zmiennych czynników wytwórczych a wielkością produkcji.

Długość odcinka OA/ (rzędna punktu R) przedstawia maksymalną wielkość produkcji, możliwą do osiągnięcia przy łącznych nakładach czynników zmiennych, równych długości odcinka ON (odcięta punktu R). Zauważmy, że krzywa produkcji nie wychodzi z początku układu współrzędnych, lecz z punktu B. Jego odcięta OA oznacza minimalny nakład zmiennych czynników produkcji, konieczny do rozpoczęcia produkcji. Nakład mniejszy od 0/1 nie może „zaktywizować” całej masy czynnika stałego. Nakład czynników zmiennych OA pozwala na uzyskanie minimalnej (początkowej) produkcji, której wielkość oznacza rzędna punktu B, tj. 0C. Punkt B wyznacza techniczno-ekonomiczne minimum produkcji wdanym przedsiębiorstwie.

Rys. 6.1. Krzywa produkcji przy działaniu prawa wydajności nieproporcjonalnej

Przebieg krzywej P ilustruje działanie prawa wydajności nieproporcjonalnej. Gdy nakłady rosną w granicach od A do F, działa w tym wypadku prawo wydajności więcej niż proporcjonalnej: każdy kolejny przyrost nakładów zmiennych czynników wytwórczych pow'oduje większy (rosnący) przyrost produkcji, na skutek coraz pełniejszego wykorzystania istniejącego czynnika stałego.

Przy odpowiednio wielkim nakładzie czynników zmiennych zacznie działać prawo wydajności mniej niż proporcjonalnej (odcinek ER, w przedziale DM na osi rzędnych), produkcja rośnie wolniej niż nakłady zmiennych czynników