77
- iLiorary Keaaer
2.6 Orąaniutp poidłu w Wolnym MłtiOf fata* (U15-1M6)
Na czele Biura stał intendent - a od 1827 roku dyrektor - który współdziałał z odpowiednimi wydziałami Senatu w wymienionym wyżej zakresie przedmiotowym spraw i był przed nim odpowiedzialny. Jednakże znaczenie, jakie sprawom policyjnym nadawały ..państwa opiekuńcze", oraz specyfika przestępczości granicznej spowodowały, że działalność Biura Policji Pośredniej coraz, częściej znosiła się bezpośrednio z działalnością rezydentów oraz służb policyjnych państw zaborczych. Doprowadziło to do uniezależniania się krakowskich władz policyjnych od Senatu, co było widoczne szczególnie po 1833 roku.
Przyznanie tak znacznych kompetencji i zadań spowodowało potrzebę odpowiedniego podziału funkcji pomiędzy oddziałami wewnętrznymi Biura: sądowym i dozorczo-administracyjnym.
Rzeczpospolita Krakowska, pozbawiona własnej armii, zgodnie z art. 22 Konstytucji mogła utrzymywać własne służby porządkowe:
.Służba bezpieczeństwa wewnętrznego i policyi sprawowana będzie przez oddział dostateczny milicyi miejskiej. Oddział ten winien być zmienionym w pewnych okresach czasu i powinien zostawać pod rozkazami oficera z wojska liniowego, który po zaszczytnie odbytej służbie, przyjąłby tego rodzaju spokojne zatrudnienia. Będzie uzbrojona i ubrana dostateczna liczba żandarmów dla bezpieczeństwa dróg i wsi"".
Jeszcze przed wprowadzeniem w życie Konstytucji prezydent Krakowa, Stanisław Kostka Zarzecki, utworzył prowizoryczną Milicję dowodzoną przez Wojciecha Mą-czyńskiego, opartą na oddziałach Gwardii Miejskiej skierowanej do Krakowa jeszcze wr 1813 roku przez ks. Józefa Poniatowskiego. Po utworzeniu W olnego Miasta Krakowa przystąpiono do opracowania zasad, na jakich powinna opierać się nowa służba porządkowa. Senat powierzył to zadanie specjalnemu komitetowi wojskowemu, składającemu się z ekspertów w tej dziedzinie. Według opracowanego projektu korpus milicji krakowskiej składać się miał z milicji pieszej i konnej żandarmerii. Milicję pieszą tworzyły dwie kompanie liniowe, w których pełniło służbę 300 milicjantów. 7. kolei żandarmeria miała być oddzielnym oddziałem pod osobnym dowództwem, składającym się z czterdziestoosobowego plutonu.
I Ostatecznie Senat przyjął projekt organizacji Milicji 12 grudnia 1815 roku, ale po kontrowersjach w tej sprawie z Komisją Organizacyjną reprezentującą interesy mocarstw zaborczych. Statut Milicji („Urządzenie Milicyi Pieszej i Konnej czyli Żandarmem w Mieście Krakowie i Jego Okręgu") wszedł w życie w 1816 roku.
" Jtceti/nufoJira Krakausfai ISIS lx46, red. |. BtcnianMwna. Wrocław MSI. $. 23.
^3 09:51
F* Ite!ix iLibrary Reader
Wyszukiwarka