Na podstawie mapy poziomicowej ustaia się krzywą hipsograficzną, wskazującą, jaka powierzchnia badanej zlewni leży powyżej określonej warstwicy (rysije się ją w ćwiartce IV - na osi rzędnych wartość poziomic, na osi odciętych powierzchnia). W układzie współrzędnych ćwiartki II rysuje się krzywą gradientową, czyli zależność wysokości opadów od wzniesienia stacji opadowych nad poziom morza ( oś odciętych).Okreśienie średniego opadu zlewni dokonuje się metodą wykreślną przez sporządzenie krzywej hietograficznej (piuwiometrycznej). Powstaje ona w ćwiartce i poprzez rzutowanie dowolnego punktu krzywej hipsograficznej z ćwiartki IV na I i z ćwiartki IV przez iii i ii {z krzywej gradientowej) na i. Można rzutować dowolnie wiele punktów krzywej hipsograficznej, w ćwiartce i powstanie z nich krzywa obrazująca objętość wody opadowej, jaka spadła na obszar zlewni, czyli krzywa hietograficzna. Dzieląc pole pod krzywą przez podstawę wykresu (powierzchnię zlewni), otrzymuje się średnią wysokość opadu w tej zlewni:
p
p _ _ _0
\p[w{A)\lA
gdzie:
P - wsjkaźnik średniego opadu w zlewni [ mm},
A - pole powierzchni zlewni,
Ph - pole powierzchni pod krzywą hietograficzna (pluwiometryczną).
Metoda hipso górskich, uwzglę pomiarów
punktu
metryczna ma zastosowanie głównie w małych zlewniach dnia bowiem zależność wysokości opadu od wzniesienia ego nad poziom morza oraz konfigurację badanego terenu. W zlewniach nizihnych nie należy jej stosować.