46
Spis treści Notatki
I W. Wójcik, Pfz*?.t\>(k.<itfoni f fiiytn»/«*>r..1 u wiwisau, Warszaw* 'Sito?
ISB\ 07^-S3-52Ó-1>H bv WMtmKlwer P,M:;kn Sr r n.r. i«!7
Rozdzid .i. KryifHKJiYjg&ZK? i tru-»m'»r.7!zsrhi:z.’i.: zagadnam,-. njzrvziwti«?!ia iindrt^iiajrsutiuMśa...
organizacji, jak i apeli do zamożnych członków społeczności, przyjmowanych darowizn, a także:
1) w bostońskich kościołach odbywa się kwesta na środki dla IR A, najczęściej w formie zwykłych datków na tacę;
2) baskijska ETA była szkolona za pieniądze nikaraguańskie, libijskie i libańskie;
3) Zbrojna Grupa Islamu, która specjalizowała się w mordowaniu cudzoziemców mieszkających w Algierii, była finansowana przez Algierczyków mieszkających za granicą, głównie w Europie Zachodniej;
•1) arabski 1 lamas ma pieniądze pochodzące od bogatych Palestyńczyków, z Iranu, a także od prywatnych sympatyków w Arabii Saudyjskiej. Nie brakuje też jegu zwolenników w Ameryce Północnej oraz Europie Zachodniej;
5) Hezbollah jest finansowany z Iraku i Syrii. W tych krajach szkoleni są jego bojownicy;
6) Islamski Ruch Uzbekistanu otrzymuje pomoc od innych grup ekstremistycznych z krajów środkowej i południowej Azji;
7) Dżihad, jedna z najbardziej znanych organizacji terrorystycznych, najprawdopodobniej jest finansowana przez Osainębin I.adcna, a także przez łrańcz.yków;
8) Dżemaja Islamija, uważana z.a szczególnie niebezpieczną z uwagi na powiązania z Al Kaidą, stworzyła dobrze zorganizowaną sieć finansową i organizacyjną, którą także zarządza. Tworzą ją firmy, które powstały wyłącznie po to, by generować zyski i tworzyć zaplecze dla organizacji. Podobno 10‘JŁ zysków tych firm trafia do wspólnej kasy. Uzyskane środki przechodzą następnie przez specjalny fundusz, zwany lnfaq Fisabilillah (Fundusz Świętej Wojny), i są wykorzystywane m.in. do transportu i szkoleń ludzi oraz do zakupu broni i materiałów wybuchowych1*.
6.3. Wykorzystywanie organizacji humanitarnych
Do niekonwencjonalnych, a przede wszystkim nielegalnych form finansowania zaliczyć należy możliwość przenikania terrorystów do grup pomocy humanitarnej i za ich pośrednictwem finansowanie ataków ter-
M R M. Majewski, Asju r» ićrnirystótj Wyborcza / fc 9 października 20ftś r. Autor
jev. ambasadorem R>Uki w Singapurze.
94
I W. Wójcik, Pfz*?.t\>(k.<itfoni f fiiytit»/«*>r..' u wiwisau, Warsrawił 200?
IMł\ 07^-S3-52Ó-1>H by WWtereKlwer Polskn Sr r n.r. 2<XI7
ił. KiwranowuiKt' i KKiIrwruYric^taiwiwjii/Łi ifarmgfinaa^KasKia crgamzacji tenmtAtifCZKyok...
roryslycznych. Pod przykrywką niesienia pomocy kupują zatem mieszkania, samochody, środki medyczne, a także żywność, które przekazują do zakonspirowanych obozów szkolących terrorystów samobójców. Właśnie
0 takie przedsięwzięcia już dawno byli podejrzewani niektórzy pracownicy organizacji humanitarnych działających w Bośni i Czeczenii. Podobno w Europie rozpoznano kilka takich organizacji. Należą do nich Instytut Kultury Islamskiej w Mediolanie oraz Inlcrnalional HumanilarHilforgani-sation z. siedzibą w Niemczech. Specjaliści twierdzą, że akcje organizowane przez takich terrorystów nie są kosztowne. Podobno wszystkie aktywa algierskiej GlA, która w 1995 r. wielokrotnie atakowała we Francji, wynosiły tylko 150 tys. euro. Natomiast elektem ich akcji było 10 zabitych i 200 ciężko rannych.
M. Marcin ko na podstawie wyników analizy wielu źródeł stwierdził, że „w przypadku działalności terrorystycznej organizacji islamskich stosunkowo częstą formą pozyskiwania funduszy jest zbiórka wśród członków społeczności muzułmańskiej (m.in. podczas imprez towarzyskich, spotkań biznesowych lub poprzez bezpośrednią kwestę), w imieniu organizacji charytatywnej —zarówno krajowej, jak i zagranicznej. Po zgromadzeniu pieniędzy zaufane osoby, uplasowane w strukturach organizacji zbierającej finanse, przekazują ich część lub nawet całość na rzecz islamskich organizacji terrorystycznych. Zwolennicy tych ugrupowań zajmują istotne stanowiska w strukturach organizacji zbierających fundusze (często są przewodniczącymi lub skarbnikami), co pozwala im na w miarę swobodne dysponowanie zgromadzonymi środkami — niejednokrotnie bez pełnej wiedzy innych członków i darczyńców. W taki właśnie sposób finansowano m.in. oddziały Szamila Basajewa i Emira al-Chattaba w Czeczeiui. Według Aleksandra Zdanowicza z Federalnej Służby Bezpieczeństwa TR mieszkający w Moskwie Egipcjanin, Saad Taha al-Laban, członek organizacji ..Bracia Muzułmanie”, założył fundację charytatywną „Zam-zam", która zajmowała się wyłudzaniem pieniędzy od różnych fundacji dobroczynnych z USA, Europy i krajów Dalekiego Wschodu rzekomo na działalność charytatywną
1 kulturalną własnej fundacji. W rzeczywistości zebrane pieniądze al-Laban przekazywał bojownikom czeczeńskim na operacje terrorystyczne. Oblicza się, żc Szamil Basajcw na swą działalność otrzymał w sumie 25 milionów dolarów, zarówno od osób prywatnych, jak i niektórych organizacji ekstremistycznych. Najbardziej zaangażowane w udzielanie wsparcia finansowego owym ^organizacjom dobroczyiuiym« są bogate rody i instytucje z Arabii Saudyjskiej i krajów Zatoki Perskiej. Co roku wypływa z tego kra-
95
Wyszukiwarka