62 - Musimy wydać rozporządzenie, zabraniające ptasz
kom umierania właśnie tutaj!
Posąg Szczęśliwego Księcia został zrzucony na ziemię, żeby nie szpecił miasta, a następnie przetopiono go w piecu. Burmistrz zwołał zebranie rady miejskiej, aby zdecydować, co począć z przetopionym metalem.
- Na placu należy umieścić inny posąg, przedstawiający naturalnie mnie - powiedział burmistrz.
- Mnie! - zakrzyknął każdy z radnych i zaczęła się kłótnia.
- To dziwne - stwierdził jeden z robotników w odlewni
- to pęknięte serce z ołowiu zupełnie nie cłice się stopić! Trzeba je wyrzucić.
I wyrzucił je na kupę śmieci, gdzie znajdowała się już martwa jaskółka.
Najcenniejsze rzeczy w mieście
- Przynieś mi dwie najcenniejsze rzeczy z tego miasta
- powiedział Bóg do jednego ze swych aniołów i anioł powrócił z sercem księcia i martwą jaskółką.
- Dobrze wybrałeś - powiedział Pan. - W ogrodach rajskich ten ptaszek będzie śpiewał wiecznie a w Moim złotym mieście Szczęśliwy Książę będzie Mi recytował pieśń uwielbienia.
WSKAZÓWKI KATECHETYCZNE Doświadczenie ukryte w opowiadaniu
□ W różny sposób można zinterpretować to opowiadanie. Najbardziej wyrazista jest prawda o heroicznej szlachetności dwóch bohaterów, szlachetności doprowadzonej aż do ofiary. W mieście zimnym i obojętnym, które symbolizuje świat, najcenniejsze jest serce księcia i jaskółka, to znaczy współczucie i bezinteresowna, wypływająca z miłości, dobroć.