Zapotrzebowanie na wsparcie społeczne jest zróżnicowane ze względu na specyfikę sytuacji trudnej, w której człowiek się znalazł, cech osobowości osoby wymagającej wsparcia oraz miejsca wsparcia społecznego w ogólnej charakterystyce dawania sobie rady.
® Adaptacja osoby do funkcjonowania w systemie mimo choroby,
® Radzenie sobie w sytuacji zmienionej przez chorobę.
Wsparcie społeczne jako pomoc,
pomaganie to „robienie dla dobra drugiego człowieka tego, czego naprawdę potrzebuje”. (Melibruda) Mówiąc inaczej dawanie człowiekowi wsparcia polega na wychodzeniu naprzeciw jego potrzebom.
Do zadań piel. w tym modelu (za Kawczyńską - Butrym) należy nie tyle rozwiązywanie problemów pacjenta (chociażjest to niejednokrotnie konieczne), co „przygotowanie pacjenta lub jego bliskich, lub też oddziaływanie na warunki, które są niezbędne, aby pacjent sam radził sobie ze swoimi problemami aby system społeczny, jakim jest rodzina, optymalnie przystosował się do zmian wywołanych chorobą".
Odwołując się do teorii pielęgnowania, należałoby wspomnieć o modelu adaptacji, który podejmuje problematykę WSPARCIA. Autorką modelu jest Calista Roy, która wprowadziła do pielęgniarstwa dwa pojęcia, które łączą się ze wsparciem społecznym:
Wspieranie w kontekście założeń modelu C.Roy należy rozumieć, jako „formę pomocy, która wyzwala możliwości człowieka, grupy ludzi, środowiska w zakresie radzenia sobie w codziennym życiu i rozwiązywania trudnych problemów życiowych.”
4