5
Teoretyczny suchy obieg Lindego jest obiegiem wzorcowym dla chłodziarek i pomp cieplnych. Przedstawiony jest ciągłą linią na rysunku 3a,b,c w układach T-s, i-s oraz i-lnp.
Wykres i-lnp jest szczególnie wygodny przy analizie obiegów chłodniczych ze względu na jego dobrą czytelność w okolicy krzywej wrzenia. W literaturze poświęconej chłodnictwu można spotkać wykresy i-lnp dla różnych czynników chłodniczych.
2.4 Straty_w_urz§dzeniu_ęhłgdnięzym
Realizowany w rzeczywistości obieg chłodniczy posiada niższą . od wzorcowego /teoretycznego/ wydajność chłodniczą. Wynika to ze strat urządzenia, które można podzielić na trzy podstawowe grupy:
- straty na skończoną różnicę temperatur,
- straty w sprężarce,
- straty cieplne do otoczenia.
Straty na skończoną różnicę temperatur wiążą się z przyjęciem dla obiegu wzrocowego, temperatur T i Tq jako równych temperaturom ośrodków: odbierającego ciepło ze skraplacza i oddającego ciepło do parownika /np. otoczenia i komory chłodniczej/. Jest to równoznaczne z założeniem, że wymiana ciepła zachodzi przy nieskończenie małych różnicach temperatur /proces odwracalny/.
W rzeczywistości różnice te muszą być skończone skutkiem czego w obiegu rzeczywistym tempferatura czynnika w skraplaczu T' jest wyższa od wartości wzorcowej T, a temperatura czynnika w parowni-_ku niższa od Tq /rys. 2a,b,c/. Stern ten pociąga za sobą dwa Istotne efekty:
- zwiększa spręż, a zatem praca sprężania izentropowego w obiegu rzeczywiątym 1£ - ig, - iA, będzie większa od lfc= ig- ift dla obiegu wzorcowego.
- zmniejsza ciepło pobrane-przez parownik /pole ( SA-A'-D'-Sg-SA) jest mniejsze od pola ( SA~A-D-SD-SA) /rys. 3a/.
Straty w sprężarce wynikają z dysypacji lepkiej /tarcia/ w prze pływającym czynniku, wymiany ciepła między czynnikiem a elementa mi sprężarki, oraz. konieczności wykonania dodatkowej pracy związanej ze spadkiem gęstości pary przy dostarczaniu ciepła tarcia. Rzeczywiste /nieodwracalne/ sprężanie przebiega według przemiany A' - B’’, a rzeczywistą praca obiegu /praca JLndykowana sprężarki 1£ = i0f, - ift, jest wyższa od 1£ /rys. 3a,b,c/.
Stosunek:
T, i spr =
jest sprawnością indykowaną sprężarki
Straty cieplne do otoczenia uwzględniają wymianę ciepła na przewodach łączących poszczególne urządzenia obiegu oraz, w przypadk klimatyzatora, straty cieplne w przewodach doprowadzających i od wadzających chłodzone /grzane/ powietrze.- Wypadkowvm efektem tvc strat iest dalsze zmniejszenie qQ w stosunku do wartości wzorco wej /teoretycznej/.
W wyniku wymienionych strat rzeczywisty współczynnik chłodzenia:
£’= h-
będzie niższy od teoretycznej wartości 45fc. Za miarę poprawności rozwiązania urządzenia chłodniczego przyjmuje się sprawność indykowaną chłodziarki:
_£*
czyli
i spr
Dwa pierwsze ilorazy prawej strony powyższego wzoru uwzględniają łączny efekt strat na skoriczoną różnicę temperatur i strat cieplnych do otoczenia. Straty w sprężarce określa jej sprawność ind; kowana.