P8162051 BMP

632 Lalka — Opracowanie

1882    — Kamizelka

On

1883    — Milknące głosy

Grzechy dzieciństwa

1884    — Omyłka

1885    — Na wakacjach

Bajki

Placówka

Cienie

1887    — zaczęła wychodzić Lalka (wyd. książkowe 1890)

—    zerwanie współpracy z „Kurierem Warszawskim”, kroniki tygodniowe ukazywały się w „Kurierze Codziennym”

1888    — Z legend dawnego Egiptu 1890 - Sen

—    zaczęły wychodzić Emancypantki (wyd. książkowe 1894)

1895 — Faraon (wyd. książkowe 1897)

19 V 1912 - śmierć Bolesława Prusa

TYTUŁ

Powieść w dwóch tomach pt. Lalka powstawała od 1887 (wtedy zaczęto ją drukować w odcinkach w „Kurierze Codziennym”) do 1890 roku (pierwsze wydanie książkowe). Do 1905 roku ukazały się jeszcze trzy wydania, co jak na owe czasy było sukcesem wydawniczym. Znaczenie tytułu od dawna przysparza historykom literatury problemy. Sam Prus ucinał dyskusje nad tytułem powieści stwierdzeniem, że nawiązuje on do epizodu opisanego w rozdz. VIII pt. Pamiętnik starego subiekta — procesu o lalkę wytoczonego pani Stawskiej przez baronową Krzeszowską, którego pomysł oparł autor na wyczytanej w gazecie notatce o rzeczywistym takim procesie. Nawiązanie w tytule do epizodu, nie mającego związku z głównym ciągiem zdarzeń, wskazywałoby na kronikarski charakter powieści, której autor rejestruje wiele sytuacji, scen rodzajowych z życia codziennego Warszawy lat 70. XIX w. Interpretatorzy powieści sugerują jednak, że tytułowa „lalka” odnosi się do postaci panny Izabeli Łęckiej — lalki salonowej, trawiącej życie na zabawach, pięknej, lecz pustej w środku. Taka interpretacja ma również swe uzasadnienie w tekście powieści w słowach prezesowej Za-sławskiej, która ocenia współczesne sobie młode kobiety, nazywając je lalkami: „Co mnie jednak dziwi najmocniej — prawiła — to okoliczność, że na podobnych lalkach nie poznają się mężczyźni" (str. 426). Trzecia proponowana przez badaczy interpretacja tytułu nawiązuje do alegorii świata jako teatru (theatrum mundi), w którym ludzie są jedynie pozbawionymi woli marionetkami, igraszkami losu. Uzasadnieniem tej interpretacji jest powracający w powieści motyw mechanicznych zabawek, nakręcanych bez