punkt 1 pracy (zwany też punktem ruchu) sprężarki. Przeniesienie tego punktu na krzywą mocy daje nam aktualnie jej zapotrzebowanie.
Rys. 9.4. Współpraca sprężarki wyporowej z rurociągiem i zbiornikiem
Załóżmy, że rozpatrujemy sprężarkę powietrza rozruchowego, tłoczącą powietrze do zbiornika (butli). Podczas pracy sprężarki zmienia się ciśnienie w zbiorniku. Przy nie zmienionej charakterystyce przewodu zmienia się wartość ciśnienia w zbiorniku kolejno na pst2 > psti, Psts > P« 12 itd. Punkty pracy sprężarki zmieniają się odpowiednio na punkt 2 i 3, a zapotrzebowanie na moc również rośnie, przyjmując kolejno wartości Nu N2, N$ itd. Oczywiście wzrost zapotrzebowania zarówno ciśnienia, jak i mocy przebiega płynnie, bezskokowo.
Dla sprężarek wirowych zależność Hu = f (Q) przy stałej liczbie obrotów wirnika n — const wyznacza się w następujący sposób. W przypadku idealnego procesu sprężania w promieniowej sprężarce wirowej, bez uwzględnienia strat tarcia, uderzenia czynnika o łopatki itp. i przy założeniu, że wirnik ma nieskończenie dużą liczbę łopatek, otrzymuje się zależność
Hta, ~ —»2 c2u — — u2c2 cos a2 . [9.1]
Podstawiając do podstawowego równania pracy wirnika zależność
C2u = «2 — Cr2 Ctg ft2 , [9.2
gdzie:
Q
c,z —--składowa promieniowa prędkości absolutnej,
7lD2
Q — wydajność sprężarki,
£>2 — zewnętrzna średnica wirnika,
£>2 — szerokość łopatki przy wylocie z wirnika.
297