Photo0046

11. Chłodnie statków transportowych 453

Kontrola szczelności

Ze względu na trujące własności amoniaku należy unikać nawet najdrobniejszych jego przecieków do otoczenia, lokalizując i usuwając niezwłocznie zauważone przecieki. Do lokalizowania nieszczelności można stosować dwutlenek siarki SO2, kwas solny lub indykatory chemiczne.

Przecieki amoniaku w zetknięciu z dwutlenkiem siarki tworzą w wilgotnym powietrzu biały obłok siarczanu gęstniejącego w kierunku źródła przecieku.

Amoniak w zetknięciu z kwasem solnym tworzy również biały obłok. Do wykrywania przecieków amoniaku używa się osadzonego na pałeczce szklanej tamponu z waty nasyconego kwasem solnym, którym obwodzi się miejsce podejrzane. Pojawienie się białego obłoku lokalizuje miejsce nieszczelne.

Zwilżony papier lakmusowy lub bibuła nasycona fenoloftaleiną w zetknięciu z amoniakiem zmieniają zabarwienie. Pierwszy zabarwia się na niebiesko, drugi na czerwono.

Na statkach o szczególnie dużym stopniu zagrożenia stosuje się ponadto automatyczne wykrywacze amoniaku, sygnalizujące stężenia amoniaku w powietrzu powyżej 0,15%.

Przewody i złącza instalacji solankowej należy kontrolować i na bieżąco usuwać każdą zauważoną nieszczelność. Przecieki, oprócz strat solanki, stanowią dodatkowo ognisko korozji i niszczenia materiałów izolacyjnych. Nieszczelności instalacji solankowej w obrębie chłodnicy powietrza mogą być przyczyną zawilgocenia ładunku, powodując jego uszkodzenie, a nawet zniszczenie. W trosce o należytą szczelność zaworów solankowych należy na bieżąco usuwać nieszczelności dławnic wrzecion zaworowych oraz okresowo dokonywać ich przeglądu.

Uzupełnianie instalacji amoniakiem

Uzupełnianie instalacji amoniakiem odbywa się z butli stalowych. Butle te są pomalowane na żółto i oznaczone dodatkowo napisem Amoniak NH3. Wszelkie czynności podczas napełniania instalacji amoniakiem należy wykonywać w ubraniu ochronnym (gumowe rękawice ochronne, fartuch gumowy). Należy mieć także przy sobie maski z pochłaniaczami amoniaku. Butlę ustawioną na odpowiedniej pochylni zaworem ku dołowi (rys. 11.21) podłącza się do przewodu napełniającego 5. Po otwarciu odpowiednich zaworów w instalacji, jako ostatni otwiera się bardzo powoli zawór znajdujący się bezpośrednio na butli. Amoniak z butli przepłynie do instalacji, w której uprzednio należy obniżyć ciśnienie. Przepływ amoniaku zaznacza się szronieniem przewodu napełniającego. Z chwilą opróżnienia butli, co objawia się szronieniem jej górnej części, należy zamknąć zawór na butli i po upływie 3-5 min. pozostałe zawory, w kolejności odwrotnej niż podczas otwierania.

Odolejanie instalacji

Olej smarowy unoszony ze sprężarki przez pary amoniaku oddziela się w znacznej części w odolejaczu, skąd powraca do skrzyni korbowej sprężarki. Część oleju przedostającą się do parowników, zbiorników, i innych aparatów odprowadza się okresowo przez stację odolejania 19 (por. rys. 12.2) do zbiornika oleju zanieczyszczonego 16'. Odolejanie odbywa się w czasie ruchu urządzenia chłodniczego, po