skanuj0024

90 Dodatki

Rysowanie po śladzie

»

* •

t

t *

te

te

te

> te •

• ¹

te

*

te

te

•

te

te te

#

te

#

te

te

te

te

te

te

te

te

te te te

# *

te* * «te te

te

te

I te

te te

* te te te te *

do psa i delikatnie dotyka go tą częścią ciała, ktćrą wcześniej wymienił terapeuta. Staje nieruchomo i czeka, dopóki nie usłyszy ponownie muzyki (około 30 sekund).

Łapanie

Podczas tej zabawy dzieci uczą się używać ostrożnie rak i nóg oraz wstrzymywać ruch w odpowiednim momencie, różnicują poszczególne części ciała. ~*

Dziecko zdejmuje buty i siada blisko psa. Terapeuta skłania dziecko do wykonywania jego poleceń: „Dotknij psa paluszkiem jednej ręki... Zrób to bardzo delikatnie. Teraz spróbuj palcem drugiej ręki. Teraz dotknij delikatnie pieska czubkami palców jednej nóżki... teraz drugiej. Czy umiesz dotknąć pieska łokciem? Dotknij pieska czubkiem nosa. Przyłóż do pieska jedno ucho... a teraz drugie. Sądzę, że piesek jest bardzo zadowolony, że tak delikatnie się z nim bawisz’’.

Fotki

^ Obraz własnej postaci pozwala dziecku zobaczyć siebie wyraźniej. Zdjęcie psa jest dodaniem do świata dziecka Innych postaci,

Zdjęcie dziecka (najlepiej w pozycji stojącej) i osobno psa laminujemy, Zalaminowaue fotografie przyczepiamy do drewnianego klocka, tak by mogły stać samodzielnie, I umieszczamy w widocznym miejscu. Zdjęcia mogą być wykorzystywane do wielu innych ćwiczeń wspomagających rozwój dziecka (dopasowywanie, opowiadanie historyjek Itp.),

Sznureczkowy rysunek

Często strach przed krytyką powstrzymuje dzieci przed rysowaniem za pomocą tradycyjnych przyborów. Użycie miękkiego sznureczka lub wlćczki pozwala uniknąć takich problemów, gdyż jeśli dziecku nie spodoba się ułożenie postaci, może je zmienić¹.

Sznurkiem lub włóczką w dowolnym kolorze dziecko „rysuje” postać dziecka i pieska na stole lub na podłodze.

1

Pomysł zaczerpnięto % książki H. Kadustm i Cli, jjchiicteca. 7jihiimt tss fimkuts-' rapii, prze i, W. Kam pelt, GWP. Gdańsk 2001.