skanuj007001 bmp

■nagania określone rozporządzeniem Ministra Gospodarki / dum l‘> sierpnia 2001 i w sprawie obiektów hotelarskich i innych obiektów, w których s;| świadczone usługi hotelarskie.

Dla gospodarstw agroturystycznych, w których są wynajmowane pokoje go Scinne, mają zastosowanie tylko wymagania wynikające z załącznika nr 7 do rozpo rządzenia Ministra Gospodarki z 2004 r. w sprawie obiektów hotelarskich i innych obiektów, w których są świadczone usługi hotelarskie²⁹. Zgodnie z tymi wymagania mi należy:

■ maksymalna liczba osób przypadających na jeden węzeł higieniczno-sam tamy nie może przekroczyć 15 osób;

* instalacja sanitarna: w kwaterze powinna być zapewniona zimna woda prze/ całą dobę i dostęp do ciepłej wody (minimum dwie godziny rano i dwie go dżiny wieczorem o ustalonych porach);

1$ wyposażenie podstawowe węzła higieniczno-sanitarnego: powinien być wy posażony w natrysk lub wannę, umywalkę z blatem lub półkę z wieszakiem na ręcznik, WC, lustro z górnym lub bocznym oświetleniem, uniwersalni gniazdko elektryczne z osłoną, pojemnik na śmieci (niepalny lub trudno za palny), dozownik do płynnego mydła i rączniki papierowe;

1 ogrzewanie: w całym obiekcie w miesiącach od października do kwietniu temperatura nie może spaść poniżej 18°C.

W przytoczonych wcześniej przepisach brak jest szczególnych uregulowań dla żywienia gości w gospodarstwach agroturystycznych. Dotychczas, przy wydawaniu do 20 posiłków w gospodarstwie agroturystycznym, kontrola sanitarna nie stawialu szczegółowych wymagań wykraczających poza zwykły poziom czystości w warun kach domowych. Obowiązujących przepisów nie stosuje się jedynie we własnym go spodarstwie domowym do środków spożywczych służących do zaspokajania potrzeb tego gospodarstwa domowego. Przyjmowanie i żywienie gości w gospodarstwu agroturystycznym wykracza już poza zaspokajanie potrzeb gospodarstwa domowej', •» a więc od dnia 1 maja 2004 r. gospodarstwa agroturystyczne są traktowane jako /u kłady żywienia zbiorowego (art. 3 ust. 1 pkt 10 i II ustawy o warunkach zdrowni nych żywności i żywienia). Zgodnie z ustawą, zakład żywienia zbiorowego to mic| sce prowadzenia działalności w zakresie zorganizowanego żywienia konsumentów Obejmuje więc także obiekty turystyki wiejskiej i agroturystyki, które świadczą tlsln gi żywienia niezależnie od skali prowadzonej działalności. W związku z tym i zgod nie z prawem pełna odpowiedzialność za zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego żywności ponosi przedsiębiorca, czyli realizator żywienia zbiorowego, produkujący lub wprowadzający ją do obrotu. On też odpowiada za wszelkie szkody i uszczerbki na zdrowiu konsumenta spowodowane niewłaściwą jakością zdrowotną żywności. Z w podstawowe uznaje się realizowanie zasad Dobrej Praktyki Higienicznej (GHP). I )i> ^{1 2} !*ii i Praktyki Produkcyjnej (GMP) i Analizy Zagrożeń i Krytycznych Punktów Kon* holi (HACCP).

W gospodarstwach agroturystycznych mają także zastosowanie przepisy przeciwpożarowe dla budynków mieszkalnych i gospodarstw rolnych. Budynki mieszkalni- i usługowe, inne obiekty budowlane, a także tereny takie, jak np. pola biwakowe i v tereny rekreacyjne, powinny być projektowane, użytkowane i utrzymywane w sposób chroniący przed powstaniem pożaru³. Obiekt)' (budynki mieszkalne i usługowe). w których świadczone są usługi hotelarskie, w tym usługi agroturystyczne, powinny również spełniać wymagania wynikające z ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. — Plnwo budowlane.

1

²⁹ Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 19 sierpnia 2004 r. w s|»rawie obiektów hotclar.skn I*

2

innych obiektów, w których *«j świadczone usługi hotelarskie (l)z.U. Nr 1SS. |H>/» I9'h. z.ałqcznik ni /i

3

" 1 Jsisiwa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (tekst jednolity Dz.U. z 2002 r. Ni I II, po/.. 1229); rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca ■ihi 11, w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz.U. Ni lii. po/.. 1138).