Wyraz z nazywamy wysokością położenia rozpatrywanego przekroju.
— — wysokością ciśnienia, — wysokością prędkości.
Jeżeli dla wszystkich przekrojów odłożymy ponad ustalony poziom porównawczy odcinki z (rys. 3.2), otrzymamy oś strumienia (tzw. linię położenia). Odkładając ponad tą linią wartości — uzyskamy tzw. piezometryczną
* 2 (X l)
linią ciśnień, zaś po dodaniu wielkości —— — linią energii. Jak wynika z równania Bernoulliego, dla cieczy doskonałej jest to linia pozioma.
Aby móc zastosować równanie Bernoulliego do obliczeń technicznych, należy zastąpić pojęcie cieczy doskonałej pojęciem cieczy rzeczywistej, tzn. uwzględnić opory ruchu.
Działanie oporów ruchu wywołanych lepkością cieczy rzeczywistej sprawia, że łączna energia mechaniczna strumienia maleje wzdłuż jego drogi, zamieniając się w inne rodzaje energii, głównie ciepło. Wobec tego, obie strony równania Bernoulliego nie są już sobie równe i prawą stronę równania
należy uzupełnić wyrażeniem hs reprezentującym energię wydatkowaną na pokonanie oporów ruchu
42